Wezyr vel Aron - przecudny ON-ek długowłosy

WEZYR

Nasz piękny chłopiec został nam "podarowany" w Dniu Kobiet. Smutny i przestraszony "prezent" przywiązany do schroniskowego płotu znalazła rano p. Krysia...
Wezyrek ma ok. 5 lat.
W kojcu niechętnie wchodzi do budy, dlatego też jego piękne niegdyś futro z dnia na dzień wygląda coraz gorzej

Gdy wyprowadziliśmy go do zdjęć - psiak wyglądał na mocno zdezorientowanego. Nie wiedział czy z naszej strony coś mu nie grozi, uchylał głowę obawiając się dotyku ludzkiej dłoni

Wyobraźcie sobie, że wystarczyło raptem pięć minut spokojnego przekonywania go, że nic mu nie grozi, by Wezyr cudownie rozkwitł

Zaczął z ochotą i zainteresowaniem przyglądać się otoczeniu, przybierając oczywiście wspaniałą owczarkową pozycję wystawową

Już bez nerwów mógł swobodnie cieszyć się ze spacerku.

Nie myślcie jednak, że to otoczenie i ciekawe zapachy zabrały całą psią uwagę - oj nie!

To my - ludzie - staliśmy się najbardziej pożądanym towarzystwem

Z pełnym zaangażowaniem tulił się do nas, wpychał głowę pod rękę, stał napierając intensywnie boczkiem i nosem zachęcając ludzkie ręce do głaskania

Po chwili dłonie stały się jego obiektem westchnień

- zaczął delikatnie łapać rękę, podszczypywać, a pychol nie przestawał się uśmiechać...

Nie wierzę, że ktoś mógł takie cudo tak po prostu porzucić...

Kochani - szukamy więc pilnie Wezyrkowi cudownego domu, w którym nie tylko zyska na nowo piekną szatę, ale i miłość oraz ludzkie zainteresowanie.

Zaznaczam, że nie wydamy Wezyra do celów hodowlanych - nie jest psem z potwierdzonym pochodzeniem, nie może być rozmnażany!

MałGośka napisał:

Nasz piękny chłopiec został nam "podarowany" w Dniu Kobiet.

Człowiek to jednak niemądre stworzenie - i wyciąga pochopne wnioski

Owszem, Wezyrek był prezentem na Dzień Kobiet - ale nie dla nas... Dla innych pań

Ale po kolei

Intensywne poszukiwania wezyrkowego domu dały efekt prawie natychmiastowy - zgłosiło się do mnie sporo osób, chętnych do adopcji naszego kudłacza. Jednak miałam wątpliwości - bo albo dopytywano się czy na pewno jest "tak stary", albo traktowano go jak przedmiot, albo ważne było, że za darmo, albo też po prostu kontakt zamierał... I nagle - tadam! Po wstępnym zapoznaniu dostałam obszerny mail od Basi z Oświęcimia. Do listu doszła rozmowa via telefon z p. Elą - mamą Basi. I wiecie - jakoś tym razem nie miałam wątpliwości

Oczywiście - jak to ja

- wciąż martwię się czy dziewczyny sobie poradzą, czy Wezyrek czegoś nie wymyśli. Ale już w trakcie rozmowy z p. Elą byłam pewna swej decyzji

Skoro decyzja już była - pozostało dograć szczegóły. Spodziewałam się, że wielki dzień nastąpi najwcześniej w weekend, a tu niespodzianka: Basia momentalnie zorganizowała transport i ruszyła w drogę

P. Krysia więc z radością mimo późnej pory czekała na tę wizytę, a Wezyr ze zdziwieniem opuścił kojec by przygotowywać się powolutku do... pewnie nie miał pojęcia do czego

A może miał? Ponoć z ufnością przytulił się do Basi, wsiadł do autka, a całą podróż zachowywał się jak psi ideał

W domu p. Ela czekała już na córę z nowym psim przyjacielem - i obie już zabrały się za małą "przepierkę" kudełków naszego wieluniaka. Tu też Wezyr podobno sprawił się idealnie

Czy wciąż będzie psim dżentelmenem - trudno powiedzieć... Czeka go niełatwe zadanie zaadaptowania się w nowym stadzie, i to sporawym

"Na stanie" poza dziewczynami jest jeszcze Misiaczek - ukochany pies przygarnięty z ulicy, oraz również tak uratowane koty. Trzy koty kochani

Wcześniej, w 2003 roku, Basia z Mamą dały dom Cezaremu - ok. 10-letniemu owczarkowi ze schroniska w Oświęcimiu, psu po strasznych przejściach. To jak o nim opowiadały chyba przeważyło szalę - i to dlatego nie miałam wyjścia

Tak oto wieluński Wezyrek okazał się być prezentem dla dwóch wspaniałych kobietek, aż z Oświęcimia

Wszystkiego najlepszego w nowym życiu Wezyrku!

A czy Basia i Pani Ela będą mogły zawitać na naszym forum i zdawać bezpośrednie relacje z poczynań wieluńskiego przystojniaka i innych swoich ogonów?

Bardzo proszę...

Edyta może mi się wydaje, ale czy Wezyr nie jest jakiś taki... Bartkowy?

Jupiiiiii

Kochany Imienniku - miej tyle miłości co ja w swoim nowym domku i pamiętaj - bez wygłupów.Ludki są kochane( choć czasami zastanawiam sie czy tak do końca nas rozumieją

) A koty to ....nie zabawka do ganiania.
Twój młodszy kolega Wezyr( domowy Drops)

MalGośka,Ty chyba postawiłas sobie zadanie,żeby mi na złośc robić?!

Poczekaj no,jak dotrę do tego Wielunia wkrótce...

Oświęcim,rzut beretem,więc może jakas wycieczka mi przyjdzie do glowy?
A czy dziewczyny mają mozliwośc wstawienia jakichlokwiek foteczek?Chocby takich malutkich,malutenkich?I jakieś wieści?
Eh,znowu mi rąbneli psa,idę sobie w kąciku popłakać....ze szczęścia

pieknie

Wezyr trzymam kciuki

Oj jak cudownie

. Niespełna tydzień temu pokazywałam Wezyrka mojemu TZtowi wśród wieluńskich ogonów, a tu taki surprise. Wezyr już nie wieluński tylko oświęcimski. Wspaniałe wieści

.

Wezyr śmignął przez schronisko, jak huragan! Nawet nie zdążyłam napisać maila z propozycją wysterylizowania go przed adopcją.

Witam wszystkich baaaaardzo serdecznie

wkoncu udalo mi sie zarejestrowac i teraz bede mogla sie rozpisywac na temat Wezyrka.. Chlopak jak narazie sie zachowuje idealnie.. wlasnie wrocilismy z dlugiego spacerku i spi na lozku za mna..

Wezyr ma juz tu swoje grono kolegów

co prawda nie zwraca uwagi na inne psy ale te próbuja sie z nim bawic.. jak tylko bede mogla dodac jakies fotki to uczynie to od razu..

.. Chlopak po kapieli wyglada calkiem inaczej.. jest jeszcze bardziej napuszony i slicniejszy

co prawda ma jeszcze z tylu lekkie koltuny ale powolutku z nimi wlaczymy.. nie chce po prostu naraz go na jakies bole przy szarpaniu.. dlatego codziennie kilka racy dziennie powolutku rozczesuje i wkoncu je pewnie rozczesze

.. moje zwierzaczki zaakceptowaly nowego przybysza i nie maja nic przeciwko temu.. zastanawiam sie tylko czy zmienic mu imie czy zostawic mu takie jakie ma.. jak myslicie? pozdrawiam Baska z Wezyrkiem

Wow

Witaj na forum

To super kiedy właścieciele wieluniaków mogą przekazywać wieści na bieżąco. Ależ jestem ciekawa jak chłopak wypiękniał.
A co do imienia - jeśli pies na nie reaguje a Wam się podoba to czemu nie zostawić - no chyba, że macie jakieś inne pasujące Wam szczególnie. Za pomocą smakołyków i głaskanek pies się przestawi na pewno

Co do imienia- Wezyr był w schronisko krótko, imię dostał całkiem niedawno. Więc myślę, że jeżeli chcecie inne to nie ma problemu. Raczej nie zdążył się z nim oswoić- poza tym trudno wszystkim psom poświęcic tyle czasu, by wołać po imieniu i przyzwyczajać do niego

Choć jak dla mnie imię ładne

Witak Basiu

Nie mogę się doczekać by zobaczyć wreszcie domowego Wezyrka

I nie ukrywam, że trudno mi uwierzyć w to, by nie było żadnych starć na linii pies-koty

No chyba, że sukces braku psich pogoni tkwi w kociej ilości

Chłopak ma wysoce rozwinięty instynkt samozachowawczy, to z 12 łapami pazurzastymi zadzierać nie planuje

hehe.. jezeli chodzi Ci Gosiu o starci na lini pies-kot to ich nie ma.. najstarsza Kotka syjamska Nusia wrecz caly czas sie lasi do niego.. to jest taki ''maly'' pieszczoch z Nusi.. a dwa pozostale niby sie kryja przed nim ale nie warcza ani nic.. najwyzej uciakaja na polki wysoko pod sufit.. mysle,ze to kwestia czasu bo jak Cezary sie pojawil u nas w domu to tak samo bylo..po tygodniu juz bedzie lepiej... wlasnie wrocilam z Wezyrem z polka.. bylismy na gofzinnym spacerze.. pwiem Wam,ze jestem bardzo odwazna osoba i puscilam Wezyra bez smyczy na polku.. i wyobrazcie sobie,ze Chlopak ani na chwile nie odszedl od mojej nogi.. idzie caly czas spokojnie kolo nozki.. i nawet na chwilke nie odejdzie... zalatwia sie tylko jak jest na smyczy.. jezeli chodzi o kupke.. to dzis sie sytuacja powtorzyla.. wieczorem.. ale nic sie nie stalo.. Chlopak jest tu nowy.. nauczy sie wkoncu kupkac na polku.. nie mam aparatu zeby mu focie porobic

ale mysle,ze pozycze i wrzuce tu na dniach jakies fotki.. pozdrawiamy z Wezyrkiem

mysle,ze Wezyr to jest ladne imie.. i zostawie je dlatego,ze je Gosia wymyslila