Ósmy cud świata - Moli - w objęciach Aski :)

MOLI
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]

Mieszka pod wieluńską strzechą od sierpnia.
Ma ok. 4-5 lat.
Bardzo wesoła, żywiołowa, jak widzicie - nie udało mi się zrobić jej praktycznie żadnego statycznego zdjęcia, co dużo mówi o tym, jak szybko psina się porusza

Moli przydałby się choćby dom tymczasowy, bo jak widać nawet na zdjęciach - schroniskowe życie nie wpływa dobrze na jej stan zdrowia... Niepokojąco schudła

choć humor jej dopisuje.

Sierpień 2008:

Listopad 2008:

Moli bardzo potrzebuje swojego domu i swoich ludzi. Choć apetyt stale jej dopisuje, wciąż jest chudziutka. Obecnie przechodzi kurację Kreonem, bo problemy z trzustką nie odpuściły, wykonane w zeszłym tygodniu badania to niestety potwierdziły.
Jednak kto pamięta choćby Alfa - wie, że przy odpowiedniej diecie i leczeniu można psa skutecznie wyprowadzić na prostą. Pod warunkiem, że pies ma zapewnione poczucie bezpieczeństwa, a stres schroniskowy wcale tu nie pomaga

Jest naprawdę słodką sunią

Podczas wizyty w nieco bardziej oddalonym gabinecie wet. była naprawdę grzeczna, poddawała się wszystkim zabiegom wokół siebie, zresztą i w trakcie jazdy autem zachowywała się nienagannie

Od maja Moli mieszka w naszym Przytulisku w Szczytach

Wciąż chudziutka, ale po kolejnych badaniach, oraz na nowej diecie - z dnia na dzień staje się pogodniejsza. Szybko zaaklimatyzowała się w nowym miejscu, i teraz widać najlepiej jak bardzo dla niej ważna jest bliskość człowieka

Na każde zawołanie melduje się przy wyciągniętej do niej dłoni.

Jest wspaniała, cudna przylepa, bardzo mądra i naprawdę mało od życia potrzebuje - po prostu życia z ludźmi i ich miłości.
Bardzo potrzebuje własnego domu...

Można przy niej zrobić wszystko - wyczesać kudełki, zajrzeć do ucha, czy obejrzeć ząbki, albo po prostu tulić jak tylko człowiek sobie zamarzy

Gdy zamieszkała w kojcu razem z Bonnie - zaprzyjaźniły się obie, rywalizują sobie z teraz w ramach uprzyjemnienia czasu

o budy i choć w kojcu są dwie, to ta właśnie zajęta jest fajniejsza, więc robią podchody jak bez przemocy wyciągnąć kumpelę i budę przejąć

A tak o Moli napisała wiata, po osobistym poznaniu suńki:

wiata; 31 Maj 2009 napisał:

Na koniec tylko jeszcze napiszę - najbardziej serce mnie boli z powodu Moli. Niestety z jakiś niewyjaśnionych przyczyn nie mamy jej ani na jednym zdjęciu. Ta sunia naprawdę potrzebuje choć tymczasu. Jest straszną chudziną. Spokojna i piękna, ale bardzo, bardzo potrzebująca. To cień kaukaza. Wszyscy ją kochają, ale ona naprawdę jak powietrza potrzebuje swojego, najlepszego pod słońcem człowieka. Musimy wszyscy razem zastanowić się nad jakimś rozwiązaniem. Może ktoś z nas ma rodzinę, znajomych, którzy mogliby Moli udzielić schronienia. Sunia w moim odczuciu nie powinna musieć chodzić po schodach, więc jeśli w bloku to tylko parter lub winda, jeśli w domu to z możliwością spania w ciepłym, suchym miejscu. Ja ze swojej strony obiecuję popytać wśród wszystkich, którzy przyjdą mi do głowy. W razie potrzeby pomożemy sfinansować leczenie. Zrobimy wszystko co tylko w naszej mocy i Was prosimy o pomoc. Ona w naszym odczuciu potrzebuje jej najbardziej. Pokochałam ją całym sercem.

Gdy pod koniec czerwca zamieszkał u nas Marks - Moli podzieliła się z nim kojcem, za co Marksik odwdzięcza się dziewczynie dozgonnym uwielbieniem

Wpatruje się w nią zakochanym wzrokiem, obszczekuje podchodzące pod kojec psie towarzystwo. A Moli dostojnym krokiem co chwilę zmienia sobie budy

bo obie uznała za swoje, albo bardzo mało dostojnie cieszy się z kolejnej porcji jedzonka. Apetyt stale ma potężny

Czasami jedna buda wypełniona jest dwoma wcale nie małymi psiakami

Dziewczyna zaczęła przybierać na wadze

Gdy ją dziś poklepałam wreszcie poczułam coś więcej niż kostki... Zresztą popatrzcie sami jak się dziś Moli prezentowała

Nie mam pojęcia jak to się dzieje, ale Moluśka ma w sobie coś takiego, że serce łamie

Kosmate Cudo

"Idziemy na spacerek?

"

"Buuuuzi!"

"Mmmm....

"

"No i czemu podglądasz?

"

Pięknieje suńka aż serce rośnie

. Może teraz będzie jej łatwiej zachwycić kogoś z odwiedzających Zwierza tu lub osobiście, bo aż się wierzyć nie chce, że sunia o tak wspaniałym charakterze jeszcze nie znalazła domu. Ponadto w świetle poprawy jaka u Moli nastąpiła muszę zmodyfikować moje ogłoszenie. No i pragnę jeszcze zauważyć, że wreszcie możemy Moli zobaczyć na tle zieleni i pięknych widoków co w poprzedniej siedzibie było nie możliwe. Bardzo przyzwoity kojec, w którym mieszka Moli też jest godny jej rozmiarów i spokojnie może dzielić go z Marksem, co też mnie bardzo cieszy. Wiem co piszę, bo byłam u ogonów w odwiedzinach już dwukrotnie a za niedługo pojadę znowu, a co

, dla chcącego nic trudnego

.

Chciałabym zaadoptować Moli. Dianka umarła

.
Dlaczego Moli nie jest teraz z Bonnie , czy są z jej strony jakiś konflikty z innymi sukami. Staram się też o dom dla Bonnie.
Proszę o info.

Siedzi z psem, wnioskuję, że jest po sterylce, bo informacji o tym nie zauważyłam (przegapiłam)

Aska - masz pw.

Nie, Moli nie jest wysterylizowana, za słaba była wciąż na to. Mieszka z Marksem, bo się dobrze dogadują, a Marksik to jednak zadziora nieco i ciężej mu dobrać współlokatora. Z Bonnie nie było problemu, zresztą obie jak sobie łazikują po placu nie wnikają w żadne psie bójki.

Molcia w domu

Czy mam rozumieć, że czwartkowe mizianie Moli było moim ostatnim jej mizianiem?

Tak bardzo się cieszę, że wreszcie ona ma swój dom i swoich ludzi. Dziękuję

Asiu, bardzo się cieszę i podziwiam Cię. Żułję tylko, że już nie będę mogła pogłaskać Moli, ale to taki żal przez łzy szczęścia. Wiem też, że Moli może potrzebować szczególnej troski weterynaryjnej i dietetycznej, gdybyś Asiu potrzebowala pomocy, jakiejkolwiek to My chętnie.
Wspaniale, że sunia ma tak dobry dom

.

Aska napisał:

Molcia w domu

Życzę Wam dziewczyny samych szczęsliwych chwil.

Aśka wielki szcun mam nadzieje ze myziasta myszka bedzie dlugo razem z Toba i reszta stadka wladac Zgierskim podwórkiem

Aska napisał:

Molcia w domu

Od wczoraj

Mam nadzieję, że gdy już poczuje się "królewną włości" będzie się nimi, jak i Wami - swymi ludźmi - podzielić z resztą psich panienek

Aska - i jak po tej dobie? Co reszta psich dziewczyn na nią mówi?

W relacjach z resztą - nadspodziewanie dobrze (odpukać), zdrówko - do gruntownego remontu