Madziny Reksio Trojga Imion ;) oraz stefanowy Pikuś :)

Wysłany: Nie 15:33, 12 Mar 2006

"Mój" Rino jako Reksio babci Madzi prezentuje się świetnie

Kolejna przecudna wieluńska szczotka

Jakie ma kłaczki białe na bródce

Madzia - zrób mu kiedyś fotkę łącznie z pupką

- bo ciekawa jestem jaki on ma ten swój pędzelek do merdania

Posmutniałem...

Albo może się zamyśliłem po prostu?

Ale już wiem - wejdę do domu, zobaczę co się dzieje

A w czym Cię kolego wyprali, żeś taki bielutki?

Wysłany: Nie 16:00, 12 Mar 2006

w czym Cię wyprali ale "koleżanko"

Wysłany: Nie 16:28, 12 Mar 2006

MadziA napisał:

w czym Cię wyprali ale "koleżanko"

No patrz - nie poznałam

A te loki na łebku już powinny dać mi do myślenia

Wysłany: Nie 16:30, 12 Mar 2006

Hehe, ale przyznam, ze psiaczki pasują do siebie. obydwoje loczki:) Tylko jest malutka różnica.
Reksiu to głuptas nie mający roku...
A biała Kiara... dostojna suczka z wiekiem przekraczającym 12 lat, ale trzyma się jakby miała z 3 latka (zabawy, figura, wigor itp)

Wysłany: Czw 20:19, 16 Mar 2006

U mojego "dziecka" bardzo dobrze

chłopak bosko wygląda w śniegu, choć nie wiem czy będę miała możliwość go uwiecznić na takim tle. Ale muszę przyznać, że taki niski, taki szeroki, a jednak taaaaki zwinny

wlezie wszędzie gdzie się da, a na jakąs wielką kupę śniegu to wdrapie się w sekundę.
Natomiast u drugiego schroniskowego kolegi, co siedzi u cioci też nieźle... Z pewnością nie wiecie nawet który to

Wysłany: Nie 17:04, 26 Mar 2006

Reksio czuje się świetnie:)
Wczoraj, jak byłam u babci, zamknięty był wyjątkowo w kojcu. Taka chlapa a chłopak na każdego skacze. Normalnie jak go wypuściłam to biegał jak oszalały. Dla niego godzina w kojcu to skazanie losu

No i Reksiu będzie miał za 2-3 tygodnie towarzysza. Debaty były takie: nowofundland, owczarek niemiecki(głównie ja byłam za), wujka szczeniaki- wilczurki albo....bernardyny... No i padło na bernardyna. Szczeniaczki mają dopiero ponad miesiąc. Gościu,od którego weźmiemy chłopca mieszka w tej samej wsi i byłam obejrzeć maluszki. No szczenię śliczne, już zaklepałam które... I imię jakie nadamy (JA nadam) hehe to chyba Tajfun...

A pomyśleć, że teraz mój Amigo mógłby biegać, być szczęśliwym. Babcia wysłuchała wykładu, będzie domofon, trzeba zakupić tabliczkę i wujek stwierdził, że zaczyna się nauczanie, że każdy kto wjeżdza z rodziny na podwórko musi zamykać bramę zawsze. Wierzę, że berni wyrośnie na cudownego psa...

Poza tym nie chcę być taka podekscytowana bo jak komuś się odwidzi?

Czas, by wziąc psa jest spory, ale mam nadzieje, ze zostanie tak, jak jest... Wszyscy byli zauroczeni szczeniakiem

Wysłany: Nie 18:07, 26 Mar 2006

W takim razie powodzenia w oczekiwaniu i przeorganizowywaniu podwórka

Wysłany: Pon 8:55, 27 Mar 2006

No mam nadzieję, że będzie dobrze

Dzisiaj byłam u Reksia. Wydawał mi się taki duży

Ma takie długie, błyszczące, czarne loczki. Jak biegł przypominał mi charta afgańskiego- jego sierść leciała w jedną stronę pod wiatr

jest rzeczywiście śliczny. Klucha z niego niesamowita, ale to wrażenie tylko przez to futerko. cały czas na mnie skacze. No i uwielbia zabawy. Poszliśmy obok na plac ze znajomymi ( na wsi obok puste podwórko ogordzone z bramką do grania) i cały czas za mną łaził, a jak się zatrzymywałam- siadał obok. Ogonek cały czas mu latał. A propo ogonka- z ciekawości jakiego ma sprawdziłam... Niesamowicie króciutki a mimo wszystko ciągle lata. Musze zrobić mu zdjęcia

Jest z nami już 4 miesiące

Piszesz, że zrobisz, więc gdzie są? A fotki Twoich psiaków? No Madzia popraw się

Obietnice trzeba wypełniać

MadziA napisał:

Jak biegł przypominał mi charta afgańskiego- jego sierść leciała w jedną stronę pod wiatr

No dzięki Madzia - Blink mi skórę przetrzepie - oplułam właśnie jego ukochany monitor...

brawo Małgosia

Miałam aparat ale karta była źle włożony, a matoł ze mnie i nie wiedziałam i nie mogłam zrobić bernardowi fotek ani Reksiowi...

A chciałam im taką sesję zrobić

A Neo i Reksiu mają pełno fotek na aparacie- jeszcze na kompa przełożę i będą

byle szybko

A więc dowiedziałam się co nie co o moim Reksiu i teraz już wszystko wiem, kto go miał... Andrzej robił coś ze znajomym na kanale u babci. I ten znajomy Romek zaczął bawić się z Reksiem, a tamten szalał ze szczęścia. Powiedział, że miał identycznego psiaka. Andrzej powiedział, że wzięłam go ze schroniska z Wielunia. Reksiu okazał się psem Romka. Uciekł mu i niestety nie wrócił. Jakaś kobitka mówiła, że był przywiązany do drzewa... Pewnie nie chciała brać odpowiedzialności za przybłędę i tak wymyśliła. Romek szukał psa w naszym schronisku. Niestety nie było jego cudownego czarnuszka. Wziął innego. Gdy wziął dowiedział się ze jednak Reksiu jest w schronisku... Ale było już za późno. Myślę, że jest szczęśliwy, że jego psiak trafił do kochającej rodziny... Tylko szkoda mi Reksia... Tak musiał tęsknić...

Madzia - nie zamartwiaj się, dam sobie rękę uciąć, że Reksio nie tęsknił

Psie dziecko, tak otwarte jak on, przy tylu bodźcach z zewnątrz (w postaci innych psów, zabaw, ludzi, ruchu) piorunem zapomina co było wcześniej. A do tego długo u nas nie pomieszkał dzięki Tobie