KapitanIśka czyli jamniorkowy duet :)

Cud miod i orzeszki no plaster na oczy ehhhhh

Aaamieee

nawet moja, jakże anielska

cierpliwość na skraju wyczerpania

Pisz!

Całą drogę do domu Isia siedziała lub leżała grzecznie na kocyku

Raz na początku tylko spróbowała przejść do TZa na kolanka, ale jak ją powstrzymałam to się położyła poopką do mnie i tak głaskana i miziana raz po raz przysypiała czasem wzdychając głośno

Szczerze mówiąc nie miałam pojęcia, że pies może być tak grzeczny w podróży

- żadnego wyrywania się do przodu, ani do okna, ani pisków, ani skamleń, ani szczeków - w ogóle.. jakoś dziwnie

Aż czasem sobie zerkam na ten filmik i dalej nie mogę uwierzyć, że 3 godziny właśnie tak wyglądały

Po drodze do domu zajechaliśmy na chwilkę do Diavoli - Filip został zamknięty w pokoju obok. Isia siedziała przy TZcie grzecznie i kładła tylko coraz bardziej uszy słuchając co Filip krzyczy zza drzwi. W końcu musiał jej powiedzieć coś tak niemiłego

że wdrapała się na ręcę i wtuliła mocno. Szybko więc się zebraliśmy i pojechaliśmy dalej. Tym razem Isia wciskała się we mnie i ani myślała zejść z kolanek

ale gdy wyjęłam niedokończony przez nią smakołyk od Diavoli to zaraz uszy postawiła i dokładnie acz zachłannie się nim zajęła

I teraz czekała nas najważniejsza część dnia, która mogła się potoczyć bardzo różnie. Najbardziej baliśmy się o Kapitana. Kociaki sobie poradzą, ale Kapcio jest strasznie... hmmm.. wrażliwy. I jeśli pies jakiś na niego krzyczy lub czegoś od niego chce (choćby powąchania!) to kuli się, przytula do ziemi i zamiera. Nie dominuje wtedy, ani się nie poddaje, po prostu modli się, aby ta chwila już się skończyła

Na widok Isi... [i tu powinnam napisać "CDN"

] ...się ucieszył i aż popiskiwał z radości

Isia biegała po mieszkaniu ciągnąc za sobą smyczkę (zostawiliśmy jej przez pierwsze godziny - zawsze łatwiej nadepnąć i ją powstrzymać), a Kapcio za nią wwąchując się intensywnie w jej damskie sprawy

Kiedy już wstępne oględziny zostały dokonane zaczęła się zabawa jamników

Zabawa? Czy może raczej ustanawianie kto tu rządzi. Wyglądało to jednak cudownie: dwa prawie jednakowej wielkości parówkowe ciałka wariujące po pokoju

Uszy latały, ogony latały - no cudo

Nagle jednak Kapcio poczuł się za bardzo zdominowany i cała sytuacja zdecydowanie go przerosła

Kulił się strasznie i chował. Wyglądało to strasznie, ale nie chcieliśmy interweniować. Biegał z brzuszkiem przy ziemi i chował się po kątach, a Iśka za nim i gwałciła mu... głowę

Poleciał więc na swoje posłanko gdzie zawsze się czuł bezpiecznie i był to jego azyl. Jednak i tam ku jego wielkiemu zaskoczeniu Jamnisia wparowała i na niego wskakiwała

W końcu położył się u mnie pod biurkiem i wcisnął głowę w ścianę

Iśka mogła z nim robić co chciała, a po chwili zajęła jego posłanko. Posłanie jednak było tylko chwilowo atrakcyjne, no bo przecież tutaj tyle nowych rzeczy do powąchania jest! Trzeba było wydłubać spod jakiegoś mebla mały drewniany koralik i rozkruszyć go na kawałki, trzeba było zająć się metką materiałową przy butach i starać się ją wziąć na trzonowce, trzeba było znaleźć ukryty za posłankiem kawałek wymemłanej kostki i szybko wsunąć zanim dopadłam znów do niej w celu grzebania w "ustach". "Nooo to mamy śmieciarę

Będzie ciekawie..." - pomyśleliśmy.

Koty za to wykazały się totalną ignorancją. Iśka usilnie chciała je gonić, ale jak tu gonić jak koty nie uciekają. Isia więc biegła kilka kroków i wydawała z siebie taki dźwięk jakby ktoś jej na łapę nadepnął

Salem w końcu poleciał na górę do siebie, bo nie lubi piskliwych hałasów, a Ofelia... możecie sami zobaczyć na tym filmiku co robiła

Skończyło się jednak tak, że oba kociaki poszły do siebie na górę i zejść już im było ciężko, bo ilekroć zrobiły krok to Isia dopadała z głośnym szczekiem.

Podaliśmy więc jedzenie, bo Isia z racji podróży była bez śniadanka. Jamnisia w kuchni ze mną, Kapcio w pokoju z TZem. Isia utrzymując miarowe tempo wsunęła zawartość michy. Kapcio chwilę odstał przekonywany przez TZa, że jest bezpiecznie, po czym bez specjalnego przekonania zabrał się za swoje papu. Po wszystkim znów wcisnął nos w ścianę. Ehh no serce się krajało

Przyszedł czas snu - zrobiliśmy posłanko w pokoju gdzie jest łóżko, bo nie wiedzieliśmy zupełnie jak dalej cała sytuacja się potoczy. Kapcio co próbował wyjść spod biurka to Isia ochoczo wparowywała tam i usiłowała go dalej dominować (naskakiwanie, wąchanie, podlizywanie), on lekko warknął nawet, ale raczej się odwracał i udawał że Isi nie ma.

Poszłam do drugiego pokoju - Isia za mną. Kapitan wtedy zdobył się na odwagę i pojawił się w przedpokoju. Obszedł szybko pokój z podkulonym ogonkiem i jak zwykle chciał wejść pod pościel, jednak Isia znó zaczęła na niego naskakiwać. Czmychnął więc pod ścianę i wsadził tam nos, żeby jej nie widzieć. Druga próba skończyła się tak: chcąc wejść pod pościel rył głową tunelik. Isia patrzy, że on wchodzi i pędzi na niego. Cap go łapami za poopkę, co by pogwałcić. No tego było za wiele - Kapcio się wkurzył, odwinął, pokazał zęby i nakrzyczał na nią, po czym dalej spokojnie wszedł pod kołdrę. Jamnisia poleciala szybko na posłanko i patrzyła na nas jakby pytała co się właściwie stało.

Poszliśmy wszyscy spać zmęczeni, zestresowani, zdołowani i jednocześnie z nieśmiałą nadzieją, że to się wszystko się ułoży.

Tylko kiedy?

No i ten nieszczęśliwy nasz Kapcio...

Oj, faktycznie niemiła niespodzianka dla Kapitana.
Od soboty minęło już kilka dni, więc myślę że samopoczucie Kapcia poprawiło się na tyle, iż nie musi zamykać oczu z nadzieją, że jak otworzy je z powrotem to okaże się, że intruz Iśka zniknął.
Musicie teraz oboje z TZ często zapewniać Kapcia o Waszej do niego miłości, aby poczuł się kochany i bezpieczny.
Z jego zachowania widać, że ma bardzo delikatną psychikę.
Ciekawa jestem jak jamnisie "podzielą" się ludzikami w Waszym domowym stadzie.

Zawsze powtarzam,że Wieluńskie baby są wyjątkowe...Tylko patrzeć jak obejmie dowództwo nad CAŁYM stadem...

Dlaczego ja nie widzę filmików?Buuuuu!Nie chcą się mi otworzyć

Edyta napisał:

Dlaczego ja nie widzę filmików?Buuuuu!Nie chcą się mi otworzyć

Poprawiłam linki, sprawdź jeszcze raz

Obejrzałam!Suuuuper!

Amie

, co tam u Was?
Przede wszystkim w jakim stanie ducha jest Kapitan ?
Isia zapewne w świetnej formie

Czas na ciąg dalszy

No własnie.Zastanawia mnie ten status na GG?

AnJa - no właśnie to zapewnianie go, że nasza miłość do niego się nie zmieniła była najtrudniejsza

No bo z jednej strony nie wolno się wtrącać. Z drugiej ma się ochotę go złapać w objęcia i "uratować" od "złej" Isi. Trzeba też tak go zapewniać, żeby Isi nie urazić, dla niej to też wszystko jest duży stres (mimo, że sobie lepiej z nim radzi niż Kapitan). Poza tym i jedno i drugie to pieszczochy i potrzebują bardzo człowieka - zaglądały nam tak niewinnie w oczy...

Edyta - no status odpowiada temu co się teraz dzieje

Dla niewtajemniczonych brzmi on: "No to skończyło się... sielankowanie"

Noc była ciężka. Jamnisia potrafi szybko zasypiać i chrapać jak mops

ale równie szybko staje na cztery łapy gotowa do pogoni i kiedy tylko koty wydawały z siebie lub sobą jakiś dźwięk (czy to zeskok, czy to chrupnięcie chrupkiem) to Isia już leciała ze szczekiem w stronę ich zejścia. Jednakże ZNACZNA część jej pogoni była w nicość. Coś jej się wydawało, leciała z krzykiem, a koty jej się przyglądały z drugiego końca pokoju

Mieliśmy więc co kilkadziesiąt minut stan przedzawałowy kiedy to w ciszę wbijał się histeryczny szczek i pogoń Iśki za niewidzialnym kotem.

Kapcio spał z nami, a Isia na posłanku - tak wybrali. Obudziliśmy się przesyceni wieczornym nastrojem, a "subtelne" pobudki Jamnisi mu nie pomogły

Najpierw spacerek - Kapcio wyraźnie się ucieszył, że idzie

Chyba był zadowolony, że sobie od Jamnisi odpocznie

Potem Iśkowy spacerek (jeszcze nam się troszkę trudno trzyma zasady "siusiu na dworzu a nie w domu"

ale co się dziwić kiedy nie wiadomo jeszcze jakie są pory spacerów, a i na trawce tyyyyle nowych zapachów, że się o sikaniu zapomina

narazie więc chwalimy na spacerku każde siusiu, a w domu mówimy stanowcze "fe" ), papu i.... Isia znów zaczyna wchodzić na Kapitana i zachęcać do przewalanek. I tu ku naszemu wielkiemu zdumieniu Kapcio stara się wyczuwać Isię i spodziewać się tego co ona zaraz zrobi. Zaczyna sie odwijać i odgryzać w zabawie. Ba! OGONKIEM MACHA! Nieśmiało bo nieśmiało, ale macha

No kamień z serca nam spadł, skrzydeł nam to dodało

Jeszcze te przewalanki nie do końca pewne, jeszcze dużo w tym ostrożności, a tu kolejna zabawa! Berek

Dwa uszaste jamniory ganiają się przez całe mieszkanie jak oszalałe - raz Kapcio Isię, raz Isia Kapcia goni. Zdjęcia kiepskiej jakości, bo ciężko było w ogóle psiaki utrafić, ale co nieco widać

Po czym nagle jak ręką odjął psiaki padły zmęczone

No a gdzie padły? No oczywiście koło nas na łóżko

Kapcio nieśmiało - nie chciał leżeć koło dziewczyny. Ewidentnie się wstydził

Ale praktykowaliśmy mizianka na dwie ręce - cieszyliśmy się i my i psiaki, a Isia machała wesoło łapkami zachęcając nas do głaskania jej po całym brzuszku (no wiecie.. do tej pory mieliśmy tylko psa

A psa jak wiedzą niektórzy... nie po całym brzuszku da się głaskać

No i nagle taka Isia co przestrzeni brzuszkowej ma pod dostatkiem

)

"Hej, to co? Już nie biegamy?"

Zabawa

"Co złego to nie ja"

A takie mamy miny zawstydzone jak nagle wszyscy wstaną i sobie pójdą z łóżka

Spójrzcie jakie to niewiniątko

Nie wiem czy ktoś miałby serce ją zgonić z tej pościeli

Ach

No jest cudna, śliczna, absolutnie! Fakt, ze psy mają zdecydowanie mniej brzuszka zdatnego do miziania

A Kapcio dzielny chopak! Niedługo doceniu całkiem towarzystwo

i zacznie Ci parka szaleć na całego...

Słodzieńka

Ale super, że się jamnicza ekipa dogaduje

Ale żeby nie było, że Isia przyzwyczajona do takiego życia

Wszystko bowiem jest dla niej nowe. Winda, suszarka, pralka, chodzenie na smyczce oraz słowa wypowiadane przez nas. Jednak nie minęło kilka dni, a Isia już załapała co i jak

Na początku zanim się weszło do windy to Isia zdążyła z niej wyjść i wejść kilkakrotnie

No bo niby po co wchodzić, skoro tam dalej nic nie ma? A jak już udało nam się wejść i winda ruszyła to wtykała nochal niebezpiecznie w szparę. Po kilku spacerkach Isia już ładnie wchodzi do windy i nochala nie wpycha

Jak pierwszy raz suszyłam włosy to nie pozwoliła mi zamknąć łazienki mówiąc całą sobą: "Ej no nie bądź taka! Daj popatrzeć co będziesz robiła tym czymś!" i ciekawsko przechylała głowę. Pralkę, zmywarkę i odkurzacz też ciekawsko obwąchała i bacznie się przyglądała co się z tym robi.

Na długiej smyczce z kolei teraz chodzi już ładnie i potrafi wykorzystać te 5 metrów na wąchanie i zwiedzanie

, ale na początku? Pomijam już, że w ogóle nie zauważyła, że jest na smyczy

, plątała się w krzaki, słupy, drzewa itd i była kompletnie zdziwiona jak nagle poczuła ciągnięcie. Chciała się na początku nawet urwać, no bo skoro nie jest na smyczy to musiała się zaczepić - stąd to ciągnięcie pewnie

Ale nie minęły hmm.. ze 3-4 spacerki, a Isia już załapała co i jak

Nawet wie co znaczy "zrób siusiu"

Tak jak MałGośka wcześniej zauważyła - Jamnisia strasznie chce już, aby było normalnie. Stąd szybko się uczy co i jak i kiedy.

Jeszcze 3 zdjęcia z poranka. Isia szczekająca na koty na balkonie

(ale upaprana szyba od nochali

)

Jeszcze tego samego dnia - w niedzielę - poszliśmy do naszego weta na oględziny i ustalenie terminów zabiegów. I tak: odrobaczenie całego stada poszło na pierwszy rzut oraz frontline na pchełki i kleszcze, potem ma być druga tura odrobaczania, potem szczepienie ogólne Iśki, a jak się uodporni jej organizm to sterylka. (Wetka mówiła, że kleszcze powyłaziły jak były te cieplejsze dni i strasznie dużo jej pacjentów ma babeszjozę

( )

Jamnisia u weta była przestraszona, ale szybko o tym zapomniała jak tylko zobaczyła psie chrupki

- i tylko tyle wystarczyło, żeby się rozluźniła i dała sobie dalej zaglądać i macać

Stan ogólny - bardzo dobry. Wiek - 2-3 lata, z naciskiem na "2".

Zaliczyliśmy też pierwszy podwójny spacerek

Isia szła troszkę jak pijana hihihi... ale to pewnie sprawka krótkiej smyczy. Tu jest filmik ze spaceru (no bo pierwszy, to trzeba było uwiecznić

), a tu zdjęcia:

I jeszcze tego samego dnia wieczorem była szaleńcza jamnicza zabawa

Rano była jeszcze nutka nieśmiałości, ale teraz już rozwalały mieszkanie równo - co i rusz coś spadało, bo jamniki przebiegały, albo pupkami potrącały

Amie napisał:

A psa jak wiedzą niektórzy... nie po całym brzuszku da się głaskać

Ależ właśnie psa da się głaskać po całym brzuszku! A TAM

głaszcze się go najfajniej! Potwierdzamy ja oraz Dżekson, a także apet zza Tęczowego Mostu (no! z apetem przeżywaliśmy w młodości takie przygody seksualno-głaskające, że jeszcze teraz płoną mi uszy szkarłatem

)

Amie napisał:

Spójrzcie jakie to niewiniątko

Nie wiem czy ktoś miałby serce ją zgonić z tej pościeli

Owszem, ja bym miała, gdyby w tej pościeli prześladowała biednego Kapitana

.

Czy ja już mówiłam, że piękny parówkowy duet sobie sprawiliście? Wprost oczu oderwać nie można!!

Amie napisał:

Na początku zanim się weszło do windy to Isia zdążyła z niej wyjść i wejść kilkakrotnie

No bo niby po co wchodzić, skoro tam dalej nic nie ma? A jak już udało nam się wejść i winda ruszyła to wtykała nochal niebezpiecznie w szparę. Po kilku spacerkach Isia już ładnie wchodzi do windy i nochala nie wpycha

Skąd ja to znam?

Nasza Funia za pierwszym razem została prawie wciągnięta na siłę przeze mnie do windy, bo przecież żaden porządny pies to do takiego wymysłu szatana zaufania mieć nie może!

A teraz? Winda najlepszym przyjacielem psa jest!!

Trzeba być czujnym jak ważka, bo próbuje wykorzystać każdą nadarzającą się okazję do odbycia podróży tym "teleporterem". Ileż to razy my po schodach w jedną a pies z sąsiadem windą w przeciwnym kierunku...