Jak Małgosia drogę do serca Mili znalazła :)

Chwilowo jestem

Nie wiem jak długo, bo mój komputerek jednak ma poważny problem, na którego rozwiązanie, krótko mówić, mnie w tej chwili nie stać. Nieważne. Grunt, że czasami da się go włączyć więc nie będę tracić czasu na gadanie tylko wstawię parę Rudych fotek, które zrobione były już jakiś czas temu, a które bardzo mi się podobają

Tak to Milasek się mości w łóżku:

Oj, jakie cudowne fotki

świetne, ależ ta nasza Mili wyleguje się, kto by pomyślał

Moi drodzy, ponieważ Małgosi komputer nadal szwankuje ja Wam przekażę wieści, bo i jest co przekazywać

Nie wierzyłam, że to kiedykolwiek się stanie, że będzie możliwe, że...że...że...
ale stało się, dokonało i powinniście o tym wiedzieć. Z tych emocji nie wiem jak zacząć, więc posłużę się po prostu smsami.
Wczoraj... 6 czerwca Mili po raz pierwszy została spuszczona ze smyczy

ML napisał:

Suka po raz pierwszy została spuszczona ze smyczy! Jezuniu...jak ona się cieszyła!Buszujący w zbożu normalnie

(...) Wypadła mi smycz z ręki tak suka za Idką gnała i nie wystraszyła się tylko czekała, aż dojdę i wezmę smycz więc uznałam, że czemu nie? A teraz siedzimy na placu zabaw. Idka na huśtwace a suka luzem chodzi i nareszcie widać, że jest zadowolona. Ona bardziej mnie pilnuje niż ja ją.
Najlepiej jednak na ławce obok pani

Ona na prawdę nie ma najmniejszej ochoty na samotne eskapady. Właśnie biega między mną Idą. Zawołana wraca natychmiast!

Zwykle to żadne wielkie wydarzenie, ale moim zdaniem w przypadku Mili to kolejny epokowy krok w dziejach ludzkości

Miesza się we mnie jeszcze doza lęku wywołanego przeszłymi wydarzeniami z ogromnym wzruszeniem. Normalne życie

...ten pies ma normalne życie dzięki temu, że znalazł się Ktoś kto w niego uwierzył. Małgosiu...

Az mi sie łezki zakręciły ze wzruszenia.

Małgosiu,dokonałas cudu...

Hmm....chciałam powiedzieć,ze dzisiaj już 10 - ty,czyli od kilku dni cisza....ML proszona do ''tablicy''( z zapasem fotek małej i rudej)
W przypadku braku kompa uprzejmie uprasza się o sms- ka ....( Anna - może wiesz coś nie coś?)

Sukces w każdym calu

. Jak tak dalej pójdzie to ML zostanie zaklinaczem psów do zadań specjalnych. Naprawdę podziwiam i padam na kolana z wrażenia i szacunku.

Dopadłam do kompa u sisterki

I choć czasu nie mam za grosz to nie mogłam się powstrzymać żeby na rudą stronkę nie zajrzeć.

Ania.. oj, Ania.. Ty to jesteś.. tak mi kadzić..

Wrażenia z widoku Milutki biegającej luzem po łące są rzeczywiście godne zobaczenia na własne oczy.. Tak właściwie to w sms-ie nie sposób wyrazić emocji. Powiem jeszcze, że od tego czasu.. hmm.. nie pamiętam kiedy smycz z domu zabrałam jak na spacer szłyśmy

Psica z klatki wychodzi sama, trochę trzeba zapowiedzieć, zeby nie gnała przed siebie, bo czasem auto ma ochotę zaparkować, więc pies czeka grzecznie aż pani da znać, że można dalej truchtać, a później to już sobie normalnie spacer fundujemy po tych samych polach, po których z wywieszonym językiem, brodząc po kolana w śniegu, biegałyśmy z Anią i Aską próbując małpiszona rudego złapać.. Jak sobie przypomnę to..

Zupełnie inny pies. Normalny pies. Patrzy na mnie jak w obraz. Czasami to aż mi głupio

Nawet teraz: mogła leżeć sobie na działce pod drzewkiem, mogła biegać z Idką po podwórku a ona nie: Pani na gorące piętro zasuwa nad notatkami się męczyć a ona za panią..
Zostawiłam sunię dziś z moją mamą na działce, bo nie chciała wsiąść do auta (normalnie tylko drzwi otworzę i mówię: hop a pies juz zameldowany na siedzeniu).. Po Idkę musiałam jechać. Na 15 minut dosłownie. Suka nie chciała. No to została. Niestety jak tylko auto ze mną na pokładzie zniknęło z zasięgu psiego wzroku, suka dostała kręćka i rzuciła się pod bramę coby biec za autem.. Mama za nią żeby nie uciekła. Capnęła ją w ostatniej chwili. Niestety psica się chyba nie spodziewała, ze misterny plan nie wypali i odwróciwszy łeb capnęła mamę w rękę

Mama zimną krew zachowała i Rudą w domu zamknęła.. Uff.. Tak więc znów się przekonałam jak mnie sunia bardzo potrzebuje

Zdjęć mam trochę nowych, w tym suka luzem na polach biegająca ale dziś bez aparatu na gościnnych występach więc musicie się uzbroić w cierpliwość

Za to merdanko od rudzielca przekazuję wszystkim forumowiczom

Jakie cudne wiadomości!

Na zdjęcia Mili "bezsmyczowej" oczekuję z niecierpliwością!

A mnie się podoba Milasek wyluzowany w domku

ML napisał:

I choć starą ciotkę MałGośkę cieszy KAŻDY objaw "normalnych" reakcji rudego straszka, w tym psia radość z pełnych wolności spacerków - to pozrzędzi sobie nieco.

Psie reakcje nigdy do końca nie będą przewidywalne - nie tylko Mili, ogólnie psów. Jednak w przypadku Mili te reakcje mogą być bardziej histeryczne lub szybsze niż w przypadku psa reagującego "normalniej" na niespodziewane bodźce. Miej więc Małgosiu oczy dookoła głowy i jednak zawsze tę smycz w kieszeni, bo skąd wiesz, czy np. niespodziewanie zza jakiegoś rogu nie wyleci olbrzymi brytan, który ma schizę na punkcie małych, ślicznych piesków... A Mili jedynym ratunkiem będzie ucieczka, i wcale nie w Twą stronę, bo na to czasu nie będzie.

No. I na tym skończę rozpościeranie swych pesymistycznych wyobrażeń i udam się cieszyć oczy rudą doopką szczęśliwą

Haha. Taka sytuacja już miała miejsce...i wiesz Małgosiu co zrobiłą Mili jak ją dopadł brytan...pobiegła co sił w nogach do Małgosi

Zawsze jest ryzyko i nikt z nas mając najnormalniejszego psa bez przeszłości tak zwanej nie może by pewien wszystkiego...ale żyjemy normalnie. I Mili robi co może żeby pokazać, że też się stara

OJ wiem cos o tych sprawach, bo calkiem niedawno tez Smugulska pierwszy raz spuszczalism ze smyczy. I choc serce m irosnie, jak hasa sobie radosnie na laczce z innmi psami, wywija elipsy i osemki, to gdzies tam na dnie niepokoj mam taki o jakim pisze MalGoska. Jednak bardzo sie staramy, zeby ryzyko zminimalizowac. Spuszczamy ja tylko w niedziele, gdy nie ma uzego ruchu...i oczywiscie gdy jest podognie, nie zagrzmi z nienacka, co moze Smuzynke wystraszyc. Chociaz ostatnio szla na luzaka i niestety grzmotnelo a mnie oblal zimny pot i juz byla gotowa na psa skoczyc ktory wpadl w chwile konsternacji, a tu malpka do mnie leci w ramiona

Myslalam, ze sie ze szczescia poplacze

Szybko smycz zapielam w tych objechaci a psica w te pedy do klatki, ciagnac mnie za soba, ze prawie nogi mi chcaiala polamac

A ktoregos pieknego, pogodnego dnia, postanowilismy Smugalska sprawdzic

Pobiegla sobie drozka przed nami, a my wtedy skrecilismy w inna strone. Trawa wysoka, nie za bardzo nas widziala. Ryzykowne jak cholerka, ale nas pokorcilo

Za chwile slyszymy jak w tej trawie cos pedzi z powrotem, szyje wyciaga jak zyrafa i przyspiesza w druga predkosc kosmiczna

Jak nas mapka zobaczyla, to chciala zalizac i zagrysc na smierc jak nas dopadla z TZ'em

Wiec jednak oczy do okola glowy ale trzeba starac sie zyc normalnie. Tak mysle

Rozwaliło mnie to zdjecie na ktorym dziewczyny razem spią, cudne.

Dzwoniłąm dzisiaj do ML i co słyszę? W tle ''donośny'' szczek.Pytam ML kto tak wrzeszczy na co uzyskałam odpiwiedź''To Milasek '' - mało telefon nie wypadł mi z ręki.
I tak to za sprawą pewnej Zgierzanki małe,wystraszone rude futerko stało się Psem....i to jakim

Szczek?

No to nam się rude dziewczę rozwija

A i owszem.. szczeka, warczy, dupką rudą zawija na powitanie i ... psoci

Ostatnio wlazła na krzesło i ze stołu kuchennego ściągnęła pudełko ptasiego mleczka.. Na szczęście zostały może trzy sztuki więc się suka nie pocieszyła..

Czasu mi więcej potrzeba żeby wrócić na wieluńskiego zwierza.. jeszcze dwa egzaminy.. a później będę w cafe internetowej przesiadywać:-))