Pogadanka w szkole - zbiórka darów

Leon czuje się uhonorowany

. Dywanów to jeszcze przed nim nie rozkładano. No cóż, tak się zaczynają wielkie kariery, od posługacza... (szambonurka)

Ale ciocia Szantinka jest niezawodna.

Leonowi łapki troszkę się rozjeżdżały na poprzedniej prezentacji, bo parkiet wypucowany był na błysk, ale burek jak to burek, poradził sobie. Ona jednak pamiętała...

Szantina brak mi słów! Jesteś wspańiała... Ale jeśli belfer może coś podpowiedzieć... 200 osób na sali to ogromność. Musisz mieć dobre oprzyrzadowanie, mokrofon itp a na sali duzo nauczycieli. Nie kazdy tez zobaczy psy, trzeba pomyslec jak zrobic zeby Leonka widzialy rowniez te dzieci z konca sali... Ale truje. Ale pomysł jest cudowny, świetny i aż mnie coś tam do niego w duszy pika...

Martusia napisał:

Szantina brak mi słów! Jesteś wspańiała... Ale jeśli belfer może coś podpowiedzieć... 200 osób na sali to ogromność. Musisz mieć dobre oprzyrzadowanie, mokrofon itp a na sali duzo nauczycieli.

Na poprzedniej prezentacji nagłośnienie było super, Szantinę wszyscy słyszeli, myślę więc że i tym razem nie będzie gorzej. Do tego oczywiście rzutnik i te sprawy, było gites

.

Martusia napisał:

Nie kazdy tez zobaczy psy, trzeba pomyslec jak zrobic zeby Leonka widzialy rowniez te dzieci z konca sali... Ale truje. Ale pomysł jest cudowny, świetny i aż mnie coś tam do niego w duszy pika...

Leonka trudno nie zauważyć

ze względu na gabaryty, ale faktycznie przy 200 osobach, trzeba to jakoś rozplanować.
Myslę, że dzieci w pierwszych rzędach mogą siedzieć na podłodze, a później dopiero ławeczki, tym sposobem główki będą niżej.

wiecie miom skromnym zdaniem to sam pokaz mozna by zorganizowac na wolnym powietrzu bo to juz ciepelko bedzie poza tym psiaki by sie zapewne lepiej czuly. Mysle ze pomysl wart jest swieczki.

Geba - niestety musimy zadowolić się salą gimnastyczną.
Mamy ograniczenia czasowe( lekcja trwa tylko 45 min) a wyjście 200 ucznów z sali,ubranie się i rozstawienie na boisku - masakra czasowa.
Natomiast na powietrzu nie ma jak pokazać zdjątek

Martusia - wiem, 200 szt - już sama ilość mnie ''kładzie'',ale sala jest wielka( szeroka) więc....damy radę.Najwyżej ostatnie rzędy pokaz będa oglądały na stojąco.

Boje się tylko jednego - czy nie stracę głosu....Mimo dobrego nagłosnienia,jak dla mojego gardzołka to troszkę dużo czasowo.
Jesli ktoś zna jakieś dobre sposoby na szwankujące struny głosowe- chętnie ''przetestuję''

Chętnie służę:
1. Tantum Verde lub homeovox do psikania w nagłym wypadku
2. Zakupić i parę dni wcześniej zacząć rozgryzać tabletki z olejem z wiesiołka
3. NAJWAŻNIEJSZE: podczas prezentacji mieć pod ręką butelkę wody niegazowanej, może być z łyżeczką miodu i CZĘstoo chociaż jeden łyczek popijać.

Wiedza zaczerpnieta z praktyki oraz z przedmiotu Emisja Głosu w mojej szkółce

To działa nawet

Martusia - wielkie dzięki

Woda będzie obowiązkowo,olej z wiesiołka ....ble,ale będę dzielna i spróbuję.

Pełen profesjonalizm!

czy nikt nie ma w swoich zbiorach zdjęć ogonków?

Takich zrobionych zaraz po przyjeździe do domku i tych ''z teraz''?

Proszę poszukajcie...czas nam ucieka....
A może tylko napiszcie kto zgadza się na ''małą kradzież'' zdjęć zamieszczonych na naszym forum( nie chciała bym robić tego bez waszej zgody)

Jeżeli o nas chodzi to możesz kraść do woli, chyba że historia Rufika jest juz zbyt stara. Pozdrawiamy i trzymamy kciuki

Dzieki Aniu - a żadna historia wieluniaków nie jest stara....przecież każdy dzień przynosi coś nowego.

No kochani...kto jeszcze?

Ciotka czy ja tez mam przysłac fotki?Do Ciebie czy do geby?
Plakaty i ulotki sa?Bo jeśłi mało to moge dosłac

Edytko - Bonalska już była ze mną w szkole

to jedna z pierszych moich ''modelek''.
No i ''podkradniemy'' coś z jej ostatnich fotek - oczywiście wszystkie fotki poproszę do cioci Geby.

Plakaciki dotarły ,choć nie chciała byś wiedzieć w jakim stanie

( ta nasza poczta....)

A ja wpadłam na kolejny pomysł:

Czytając wasze posty bije z nich takie ciepło jak mówicie o swoich ogonkach.Może chcielibyście ( dosłownie w kilku zdaniach) napisać co w wasze życie wniosło adoptowane psie szczęście.
O problemach,kłopotach,radościach....a ja zacytuję to na spotkaniu z dzieciakami.
Co o tym myślicie?

Genialny pomysł!

Jutro coś wypłodzę.

Dorota, Dianuś do dyspozycji.