Tina bez przeszłości - wierzy w przyszłość

MałGośka napisał:

[...] czy Tinie ponosówkowe zaburzenia neurologiczne zniknęły zupełnie, czy ma jeszcze jakieś ślady po chorobie?

No to teraz mogę sobie już sama odpowiedzieć

Przez całą wizytę u naszych trzech wielunianek (Tinki, Azuni i Fiziolca) oraz reszty elzowego psio-ludzkiego stadka - nie zaobserwowałam objawów drżenia. Może nie miałam za dużo czasu, jednak w porównaniu z tym co widziałam jeszcze przed rokiem - to dla mnie wręcz cud...

No i tak. Gdy tylko zobaczyłam Tinę - przestałam widzieć resztę świata... Przyznam otwarcie, a co. Spłakałam się troszku

Niesamowite uczucie tulić psa, który zdawałoby się - jak nieco wyżej napisała Anna - nie miał żadnych szans na szczęście w życiu...

Fakt, że się dziewczyny (bo i Fizia) nieco zestresowały takim namolnym ludzkim napadem i po wytuleniu i wygłaskaniu obie wepchnęły się na słynną już i znaną w świecie

kanapę, między Blinka i Majkę:

Nieco zawstydzona, ale jakże piękna Tina, w całej swej okazałości

hihihi faktycznie dziewczyny mają nietęgie miny, a Tina wygląda jakby starała się być mniejsza niż jest w rzeczywistości, ale tak to bywa, że nawet najszczęśliwszy pies jak zobaczy aparat lub "atak miłości ludzkiej" to tak wygląda

Aż trudno uwierzyć, że to ta sama Tinka co na pierwszej podstronie...

MałGośka napisał:

Przyznam otwarcie, a co. Spłakałam się troszku

Prawidłowa reakcja

Takich powodów do łez życzę każdemu Zwierzomaniakowi

Oj zalujcie, ze nie widzieliscie MalGoski podczas powitania z Tiną, rozpadła sie jak paczka dropsów

A Tina miala jedwabista siersc i była milusia.

Mój poprzedni ogonek

Norciu przeszedł nosówkę. Był leczony przez 6 tygodni. Jedynym objawem ponosówkowym, który był przeze mnie zauważony to było chodzenie do tyłu. Widziałam to chyba ze trzy razy w ciągu roku po przebytej chorobie- później już nie było żadnego śladu.
Blink psiaki przepiękne a Tinka urokliwa tak jak Twoje zdjęcia

Elaaaa.... A Ty w ogóle wiesz, że Tinka i na dogo ma swój topik?

W pełnej zgodzie, tylko "trochę" nie w tę stronę...

Teraz lepiej.

Jest piękna.

Dołączył: 26 Mar 2007

Och tak cudna i kochana

Tinka piękna, jak zawsze, ale dlaczego taka chuda?
Ekspert Asia proszona o ocenę

Mój Tinuś słodziutki

Ach

... i nic więcej nie dam rady powiedzieć

.

Rozsypanam kompletnie ...

Anna napisał:

Mój Tinuś słodziutki

Czyj ? Czyj ?

Czułam że się przyczepisz

zactuję siebie jako uzasadnienie

Anna napisał:

...A drugi mój ból to Tina. Tinkę znacie - jest jej topik w psach do adopcji. To prawda, że pozostały jej po chorobie drgawki łapy i ma pewnie po niedożywieniu posiwiały pyszczek. Ale ma przeogromne serce i nie dające się zaspokoić pragnienie kontaktu z człowiekiem. Podeszłam do niej kiedy grzała się na rampie.
(...)Od tej pory Tinusia była niczym mój cień - czasem nieco nachalny cień. Szła przy mnie, pojawiała się z nienacka, kiedy się odwracałam do niej tyłem opierała mi się o plecy. Kiedy kucałam właziła mi pod nogi, wpychała nos do kieszeni...

Ten pies to niespełniona góra miłości...ale Tinuś nie wygląda atrakcyjnie - boję się, że nikt nie zwróci na nią uwagę.
Schronisko to nie jest miejsce, żeby przeżyć psie życie...
To powinno być miejsce tylko tymczasowe, żeby odetchnąć po starym często podłym życiu...
Ale do tego potrzeba miejsca w sercach wielu ludzi i miejsca w ich domach.

Uleczyłaś dziurę w moim sercu, ale co na prawdę ważne serce suni ma dla kogo bić.

Przepiękne, mądre,głęboko i wiernie patrzące oczy.