Tina bez przeszłości - wierzy w przyszłość

Poryczałam się jak głupia

Z radości

Z miłości

Ze szczęscia

Czekaliśmy na takie zdjęcia, prawda? Pokoik.. kominek.. ludziki małe.. WŁASNE

Elu, Robercie!

Pozwolę sobie powiedzieć w imieniu nas wszystkich, że bardzo tu na Was czekamy

Co ja będę mówić, po prostu sami czytajcie, foty oglądajcie i łezki ocierajcie

Ela i Robert napisał:

Nasze dzieci mówią na Nią Tene.
Pierwszą noc przespała spokojnie. Rankiem patrzyła na naszego kanarka (Czitusia) z wyrazem oczu pod tytułem "niezła z ciebie przekąska", poznała też Szilę - super.
Odtworzyliśmy płytkę "Wiejska zagroda" - o mało nie weszła do głośnika słysząc kury i koguty, ale na konie i krowy fajnie reagowała.
Tina nie wiedziała co to odkurzacz.
W drugim dniu przechadzała się po ogródku, moment nieuwagi i prześliznęła się przy mojej nodze lądując na ulicy. Biegłam ze 100 metrów z Medą u boku nawołując. Tina ogłuchła zupełnie i wtedy wpadło mi do głowy wysłać za uciekinierem samą Medę. Bernenka naddała drogi i zapędziła Tinuchnę w "kozi róg" :-) Tam juz mogłam ją spokojnie podnieść z ziemi i wróciliśmy do domu. Dziś trzeci dzień - Tinie zaczyna zależeć na Medzie. Nasze "Helvety" nie przekraczają granicy posesji choć brama jest otwarta. Tince nauka zajmie trochę czasu, ale też będzie taka. Obawiamy się tylko, by nie uciekła i wpadła wprost pod koła samochodu. Wygląda na coraz szczęśliwszą.
A propos zdjęć, to "całe wojsko" jest tak ruchliwe, że prawie wszystkie zdjęcia "wychodzą" zamazane.

Eh, zamazane czy nie, to i tak mnie się podobają nieziemsko!
Tinko cudna ty panienko... Ah nie mam słów.
Łzy same lecą, naszczęście ze szczęścia.

"Kanapowe" zdjęcia Tiny/Tene

to chyba najwspanialszy tegoroczny prezent mikołajkowy!

Wszystkiego najlepszego na Nowej Drodze Życia suniu!

Tylko nie rób już więcej takich samowolnych wycieczek, bo przecież Ty nie żadna latawica tylko panna z dobrego domu, jak każda wielunianka!

Ela, Robert nie dajcie się za długo prosić i przyłączcie sie do nas!

wiata napisał:

Gdzie jest Milicz

Czy to daleko od Rybnika

Daleko czy blisko to pojęcia względne, wszystko zależy od punktu odniesienia

. Milicz leży ok. 40 km od Wrocławia, więc jeżeli tylko dojechała byś do mojego pięknego miasta, to sama osobiście mogła bym Cię tam zawieść

. A zaręczam, że warto, bo nie dość że można zobaczyć się tam z Tinką, to jeszcze Milicz leży w otoczeniu pięknych lasów i stawów hodowlanych, więc można tam zjeść np. wyśmienitą rybkę

.

wiata napisał:

Justynko Antoś znowu Cię wysłuchał

.

Antoś zawsze słucha, tylko czasami trzeba trochę dłużej odstać w kolejce

Eeeee, to blisko. Gaje wzięliśmy z Wrocławia. Wyjechaliśmy z domku koło 18 a po24byliśmy już spowrotem. To naprawdę ładny wynik biorąc pod uwagę, że jechaliśmy naszym starym maluszkiem, który po drodze raz się zbuntował. Coś mi się wydaje,że niedługo zatrudnimy Cię w charakterze przewodnika, zwłaszcz że w Wrocławiu ostatni raz byłam chyba w szkole podstawowej w celu obejrzenia Panoramy Racławickiej, ogrodu botanicznego i zoologicznego, oczywiście nie licząc tej nocnej wyprawy po naszą koteńkę. Może Ela i Robert zgodzą się na spotkanie z Tinką vel Tene (Tenką

).

Wiata, była bym zaszczycona!

Wrocław to może nie Kraków, ale też ma wiele do zaoferowania! Tętniący życiem przez prawie 24h na dobę, 7 dni w tygodniu, piękny Rynek, magiczny Ostrów Tumski, no i można tu spotkać rozsiane po całym mieście krasnoludki

! A po za tym miasto przez które przepływa pięć rzek, w obrębie którego jest kilkanaście wysp oraz ponad setka mostów (więcej jest tylko w Amsterdamie, Wenecji i Sankt Petersburgu) robi naprawdę ciekawe wrażenie. A na okrasę tego wszystkiego można tu spotkać Donka i Łapkę, że o Funi i Tośce nie wspomnę, no i do Tinki jest tylko 40km!

Justyno: opis Wro jest dla mnie na tyle fascynujący, że sama bym się do Was wybrała

Zima nie jest dobrą porą roku na podróże ale na wiosnę? Latem? Czemu nie?

A Tinka..

Boże mój kochany.. ja wiedziałam, że w końcu jej się uda.. tak bardzo cieszą mokre oczy takie widoki Tinkowego chorego ciałka na wielkiej kanapie
i jej kochanego serducha kiedy są przy niej dzieciaki

Co tu powiedzieć więcej.. idę ryczeć

Witamy.
Od niedawna jesteśmy szczęśliwymi opiekunami Tiny.
Parę fotek, aby się przedstawić przesyłamy Małgosi.
Wszystkich chętnych zapraszamy do odwiedzenia nas w każdej chwili (byle nie w czwartki i w piątki)
Jak znależliśmy Tinę? Poprostu na chybił - trafił. Nie szukaliśmy żadnego konkretnego portalu, tylko chcieliśmy się dowiedzieć jak wygląda życie psa w schronisku, a tu nagle taki grom! Potem to już trzy dni płaczu, seria rozmów, znowu trzy dni płaczu, a dalej to juz wiecie.
Co do domniemanych problemów z adopcją, od niedzieli nie istnieją, bo tak naprawdę były to rozterki dotyczące przyjęcia Tiny przez nasze psy.
Dzisiaj byliśmy u Pani Doktor. Na powitanie Suńka dostała dwa zastrzyki, a na dokładkę całą torbę tabletek. Efekty zobaczymy po tygodniu.
Naprawdę bardzo nam miło, że tyle osób interesuje się losem Tiny, a także innych psów.

Witajcie kochani. Bardzo się cieszę, że jesteście, bo to oznacza relacje, foty i relacje i foty, dużo, dużo wszystkiego. Wycałujcie i wymiziajcie od nas Tene

.

Witamy serdwcznie nowych zwierzolubów

Witamy serdecznie

Takie chybił - trafił to najlepsze co może być. Właśnie tak samo zamieszkała u mnie Sweety.

Czekam na zdjęcia

No Kraków wita nowych zwierzomaniakow kibicowalismy Tince i chyba faktycznie lepszego domku nie mogla sobie wymarzyc odwiedzajcie czesto forum i wklejajacie fotecki psio ludzkiego stada.

Justynko pieknie opisalas ten Wasz Wrocek musze ci powiedziec ze jest to jedno z niewielu miast w Polsce gdzie mogla bym procz Kraka mieszkac.

z 'chybił trafił' wybieram TRAFIŁ

a przynajmniej Tina trafiła i ma własne miejsce na naszej planecie

witajcie