Piękne oczy Roxi

Martuś - no co Ty?... Marchewkę? Brukselkę?

Blink właśnie napisał, że TERAZ to musiałaby się tym zadowolić, ale wtedy to jeszcze mięsożercami byliśmy - więc z mięskiem w lodówce nie było problemu

Roxi bardzo się to przekupianie jej kiełbaskami podobało

A jaka była w schronisku? Przede wszystkim przerażona... Tak jak Wam wtedy opowiadałam

Bała się innych psów, schroniska, była całkowicie zdezorientowana tym co się dookoła dzieje

Aż bolało gdy się na nią patrzyło, na to totalnie nieszczęśliwe stworzonko...

Szczeniaczki po odchowaniu szybko znalazły domki

Tylko Roxi czekała...czekała na Was

Marta podesłała kolejną porcyjkę dla naszych oczu

Najpierw sesja "łóżkowa"...

Na działeczce:

A to nasze dziewczynki razem

Świetna fota!

No i na spacerku

Martuś - dawaj jakieś dokładniejsze opisy!

Łózkowe ekscesy?

Super!Roxi śliczna,ale faktycznie czekamy na komentarze i więcej,więcej szczegołów z jej życia codziennego!Marta pisz!Nie leniuchuj,bo my tu po nocach nie spimy,żeby o naszych pupilach wiedziec jak najwięcej.Może budzik nastawimy?

ciesze sie,ze zdjecia sie podobaja

i poopisywałabym kazde zdjecie dokladnie, gydbym wreszcie sie nauczyła je sama umieszczac

a ja ciagle mecze MałGosie

MałGosiu jasne,ze dobre zdjecia wybrałas

mam ich jeszcze wiecej i sama nie wiedzialam ktore wybrac

opisze je po krotce:

1.sesja "łozkowa" wyglada to tak,ze za kazdym razem gdy robie łózko i ide do łazienki to po powrocie zastaje Roxi lezaco w łozku, na srodku, z glowa na poduszce

musze sie troche nagimnastykowac zeby sie jakos z boku ułozyc

i tak sobie spimy razem

2.zdecia z działki: Roxi uwielbia jezdzic na dzialke, ma swoj ulubiony krzaczek pod ktorym sie chłodzi w upalne dni, swoje prywatne krzesło ogrodowe i wszyscy wiedza ze to jej

i ze tylko ona tam siedzi

3. zdjecia ze spaceru: niestety nie ma umieszczonego zdjecia z osiedlowa gorka, o ktorej tyle juz pisalam, na ktorej spotykaja sie wsz psy z osiedla, ale jak zauwazyc mozna Roxi bardzo grzecznie chodzi na spacery bez smyczy, poniewaz jest niesamowicie posłuszna, zastrzymuje sie sama i czeka za mna, przebywa na dworze tyle ile chce, jak jej sie znudzi to sama kiedyje sie w strone domu

jest niesamowita, zna juz kazde miejsce, droge do domu,do sklepu, do rodziny, ktora mieszka obok na osiedlach

pozdrawiamy

A ja nadal będe powtarzała: nie wierzę w duchy, odplamiacze do kolorów i...psy idealne (czytaj: Roxi)

Marta napisał:

niestety nie ma umieszczonego zdjecia z osiedlowa gorka, o ktorej tyle juz pisalam, na ktorej spotykaja sie wsz psy z osiedla

Łajć! Pseprasam...

Już się poprawiam! Oto wyżej wspomniana górka:

hehehe

MałGosiu dzieki za gorke

teraz nie jestem gołosłowna

robiłam zdjecia tak by pokazac i Roxi i nasza piekna, zielona,osiedlowa okolice

czyli dom Roxi, napewno inny niz u was w łodzkim i napewno inny niz jej pierwszy "dom" pozdrusie

Marta - dobrze zrozumiałam, że Roxi sobie idzie sama na spacerek i wraca kiedy chce?

Gdybym ja otworzyła drzwi swojemu, to by się schował co najwyżej pod łóżko

Amie - no chyba nie

Ja zrozumiałam, że Roxi może sobie chodzić bez smyczy bo jest grzeczniutka (aaakuuuraaat...

), ale zawsze z człowiekiem...

no ja tez zrozumialam jak Malgosia

.Ech,jakbym ja chciala zeby moja psiarnia tak sobie mnie pilnowala

.Piekna historia,psinka ma cudne szczesliwe oczka

tak chodziło mi o to,ze Roxi chodzac ze mna

lub z inna osoba z rodzinyna spacer, chodzi bez smyczy (co widac na zdjeciach) poniewaz jest niesamowicie grzeczna i np idac swoimi drogami, gdy oddali sie za daleko np ode mnie to czeka az ja dogonie

słucha kazdego słowa i zawołania wiec nie ma potrzeby by chodziła na smyczy chociaz zdarza sie to gdy jestesmy w nieznanym miejscu lub gdy jezdzi duzo aut (mamy uraz do samochodow z powodu tragedii z poprzednim pieskiem Rina

) pewnie myslicie sobie,ze to wsz jest niemozliwe co pisze, bo wcale nie pisze o jej psotach czy złym zachowaniu ALE takiego po prostu nie ma

jesli istnieja idealne,spokojne,kochane i grzeczne psy to napewno Roxi jest ich przedtswicielka

prosze o rady jest jedna sprawa dotyczaca Roxi, o ktorej wczesniej nie pisalam poniewaz myslalam,ze z czasem (jak sie do nas przyzwyczai i nam zaufa) to minie ale niestety nie mija?? chodzi o to, ze Roxi panicznie boi sie weterynarza

nie pozwala nic sobie zbadac, dotkanc sie, a nawet ustac spokojnie na stole, piszczy i sie wyrywa... na poczatku to bylo dla nas normalne ale teraz...

chodzi o to,ze Roxi ma juz starsznie dlugie pazurki i trzeba je w koncu obciac.. ale nie wyobrazam sobie tego

mamy nawet pania na osiedlu w sklepie dla psiakow, ktora obcina pazurki za 5zl i wszystkie psy uwielbiaja to, ale z Roxi to nie przejdzie.. jak Roxi miala na poczatku problemy z kupka

to trzeba jej bylo mordke zwiazac ( co chyba dla mnie bylo bardzo stesujace bo nie bylam jeszcze w takiej sytuacji,a Roxi byla przerazona!) zeby cokolwiek zrobic bo piszczala nieziemsko, o czyszczeniu uszu i obcieciu pazurkow w ogole nie bylo mowy...

co robic ? jest jakis sposob by bylo to dla niej minimalnie stresujace

bo konieczne to jest napewno i to w najblizszym czasie! czekam na porady...

pozdrawiamy

oj-ciezka sprawa

.Mozesz probowac starac sie wytworzyc pozytywne skojarzenia-czyli najpierw wjscie do weta-tam smakolyczek,potem zabieg lub badanko i potem smakolyk.Zadnego pocieszania,gdy sunia wpada w panike-kiedy my reagujemy pocieszaniem-pies mysli-acha,mialam racje,cos jest nie tak..i panikuje jeszcze bardziej.Dlatego-starajcie sie dawac pozytywne emocje zanim jest panika,a jak panika sie zaczyna-ignorowac

.Moze sie myle jednak

poczekaj co inni poradza

Marta - Daga dobrze gada

Tylko Daguś - Roxi jest "specyficznym" psiątkiem... Ona teraz to już jest w miarę spokojna, ale jeszcze u nas w schronisku - reagowała paniką na wszystko właściwie

Marta - może zadzwoń czy napisz do wendki? Ona Roxi zna dobrze, zna się na psich problemach - może coś wymyśli?

Bo możesz jeszcze do tego co mówi Daga dodać wizyty w gabinecie w celu tylko odwiedzenia: niech wet tylko pomizia ją, pogłaszcze, da smakołyk. Jak macie stały gabinet czy lecznicę - to może wprowadzić rytuał odwiedzania ich w celach "smakołykowych"? Najpierw tylko wchodzisz, dajesz jej przysmaczek. I tak parę razy. Potem już chwilę z nią siedzisz, ona powinna spokojnie czekać - i za dobre zachowanie - przysmak. I znów parę razy. Jesli jest oki - to wejść z nią do gabinetu, niech wet da jej smakołyk. I tak próbować, aż Roxi załapie, że to taki zwyczaj i przez to mizianie i smakołyki - zacznie przynajmniej tolerować. Metoda małych kroczków

Wtedy bolesny zabieg raz na jakiś czas może jej nie przerazi.

Ale pewnie to nie realne, jeśli gabinet jest daleko...

A jeśli chodzi o same pazurki - moja Kacper wpada w histerię przy najmniejszej próbie obcięcia ich, wetka niestety parę razy za daleko ciachnęła

Nabyłam więc odpowiedni sprzęt i sama jej minimalnie tylko pazurki obcinałam - ale płacz był zawsze i cały zabieg trwał ok. godziny...

I dopiero niedawno, może z rok temu wymyśliliśmy z Blinkiem sposób na czarną płaczkę: Blink kładzie na kolanach dużą poduchę, Kacper ląduje na niej na plecach, Blink ją trzyma miziając, gadamy ciągle do niej - i kolejno ciacham pazurki - jednocześnie wpychając w nią smakołyki. Duuużo smakołyków

Nabieram z tymi smakołykami takiego tempa, że Kacprzysko nie ma czasu myśleć o stresie, a że jest łakomczuch to przeżuwa szybko coby zaraz wziąć kolejny smaczek

Piorunem obcięte są wszystkie pazurki

Można spróbowac ze smakołykiem,ale ja jednak mam wątpliwości czy da się wyeliminować strach przed wetem.Wiem z doświadczenia,
Bona jak wejdzie do weta to już w poczekalni siedząc trzęsie się jak galareta,mimo smakołyku,miziania.Zresztą nawet smakołyku nie chce.Kiedy już wejdziemy do gabinetu wtedy nawet się uspokaja i grzecznie poddaje zabiegom,ale w poczekalni to naprawdę serce się sciska.Obejmuję ją całą,a ona dygoce.Bill owszem wchodzi,ale zaraz w progu robił w tył zwrot.bartek rozpłaszcza się w progu lecznicy i wygląda jakby go walec przed chwilką przejechał.trzeba go w ty stanie wciągac,a potem już siedzi z godnością.Borys nie ma żaaadnych stresów.Wejdzie,zakumpluje się ze wszystkimi psami i ich panani,w gabinecie wszystko go interesuje.Ostatnio obwąchał ściane,podnióśl noge i obsikał.
Psy jednak generalnie reagują stresem.Pamiętam w ub.tygodniu,kiedy byłam ze wszystkimi psami na badaniach,w gabinecie obok leżął piesek,który darł się i płakał wniebogłosy.Zajrzałam,bo żali mi było biedaka,myślę widac bardzo chory,patrze,a tu..własnie obcinaja mu pazury!
Problem obcięcia pazurów miałam z moją kotką.Nie było szans,zeby pazury obciąl jej wet,czy ja,a nawet moja koleżanka kociara fanatyczna.przyszła i powiedziała,ze ona to na pewno zrobi.I guzik.Ciri drapała niemożliwie,uciekała,miaukała,wogóle cuda robiła.Ponieważ przebywa w domu,jakos pazurów nie ściera,mimo,ze ma drzewka i inne akcesoria nie było rady..Dałam jej relanium,kicia sie rozluźniła zupełnie,była troszkę senna.Wtedy wzięlam na kolana i spokojnie obcięlam wszystkie pazurki.Wprawdzie zadowolona nie była,bo pomrukiwała przy każdym paznokietku,ale to już była przekora,a nie strach.Oczywiście nie polecam tego sposobu jako reguły,ale czasem po prostu nie ma wyjścia,więc mniejszym złem jest podanie sporadycznie srodka uspokajającego niż steresowanie zwierzęcia..Zresztą konsultowałam to z wetem i przyznał rację..Może spróbuj w ten sposób?