Błękit-ne dalmatyńczyki istnieją! :)

Nasz Babcia stoi przy kompie i dziwi się,że to tak możliwe,że tak szybko. Dziękuję Aniu,że się odezwałaś bo to akurat mamie nie bardzo w głowie się mieściło.

dla babci

I zapraszamy częściej

A ja chciałam powiedzieć, że bardzo podoba mi się Roman w tym niebieskim kubraczku

Jola-Błękit napisał:

A tak wygląda Romek, który się dzisiaj wstydzi. Małgosiu- przepraszamy.

I za co? Za normalne psie zachowania?

Pewnie, że można paść ze śmiechu czytając Twoje opowiadanie

ale naprawdę spotkały mnie w życiu nieco bardziej problematyczne zdarzenia związane ze zwierzakami w naszym z Blinkiem domu. Dla przypomnienia - były ich dziesiątki, mniej i bardziej zestresowane dziesiątki.
Był pies na parapecie, był też taki wykopujący dziury (dosłownie) w drzwiach i ścianach. Psy zrywały nam firanki, zjadały meble, sikały gdzie się dało i gdzie nie dało, robiły kupę do butów (a koty i na blinkowe spodnie

). Przerobiliśmy włażenie do zlewu w kuchni i zostawianie śladów łapek na ścianach, przewracanie mebli, bezustanne darcie papy. Ponosiliśmy straty w cennym sprzęcie domowym i rany na ciele i... psychice

Miłość do Miry w różnych odsłonach też była, i psie awantury i lejąca się krew tudzież.
Były też chore psy, psy cierpiące i umierające w naszych objęciach...

Były to psy nasze prywatne, tymczasowe i zwierzomaniackich forumowiczów też

I myślisz, że przy tym wszystkim śliczny i słodki Romuś, nieco podekscytowany nową dla niego sytuacją robi na mnie jakieś wrażenie?

Za to JAK on teraz wygląda

Ach i och

Nie ma za co przepraszać.
Za to ja pogratuluję takiej światowej Babci - no szok po prostu

Dobrze,że wszystko zostało wybaczone ale to dlatego,że trafiliśmy na wyrozumiałych ludzików o wielkim sercu.Wiem Małgosiu,że psiaki mogą się u Was zachowywać różnie ale mnie to zszokowało i sama widziałaś jak bardzo. Romuś chodzi w ubraniu na spacery i powiem,że jest w nim nieco spokojniejszy- stateczniejszy a cieszy się na każde zakładanie, które sygnalizuje spacer.Jestem z tego ubrania bardzo zadowolona a Romik mi się nie przeziębi.
A teraz dla Ciebie Małgosiu i Blinka grzeczny Romuś- bo taki jest w domu.

Och jak niewinnie i słodko wygląda

Muszę się Wam pochwalić, że właśnie przyszedł pan listonosz i dostałem niespodziankę

Wielka koperta, a w niej prześliczne życzenia od Joli i Darka oraz list od Romka przypieczętowany jego własną łapką. Do tego dwie pary fajnych, ciepłych skarpet do biegania z psami po lesie.

BARDZO DZIĘKUJĘ, to naprawdę wspaniała niespodzianka

Miłą rzeczą jest dawać a jeśli sprawia choć trochę radości to niczego więcej nie trzeba.

Trzymaj się Jacku ciepło byś był zdrowy ku uciesze nas zwierzolubnych no i oczywiście psiaków,które mają szczęście trafić w Twoje ręce.

Jacku - teraz żadna zima Ci niestraszna

Jolu, pomysł z romusiową pieczęcią ge-nia-lny!

No- ale żebyście wiedziały jak było wesoło żeby Romkowi łapę wymalować na niebiesko bo przecież błękityny.On nie wiedział o co chodzi i chciał uciekać a łapa była już pomalowana

Romuś poczuł sie jak w Alei Gwiazd

Zasłużył sobie nawet na tę aleję gwiazd bo tu na tej mojej wsi kiedy paraduje w ubraniu wzbudza nie lada sensację. Ludzie patrzą i oczy przecierają.Pies w ubraniu

ale prawda jest taka,że nie ma go co grzać a przecież nie jest psem biegającym na spacerze tylko niestety spacerujacym.Teraz kiedy od dwóch dni jest mróz około 8 stopni to usiska z nochalem włącznie są lodowate po spacerze i jednak Romek chętnie wraca do domku.Także Izo całą gębą a raczej pycholem może robić za gwiazdora.

Tylko nie mówcie,ze zupełnie zwariowałam.Coś tam jeszcze szarych funkcjonujacych komórek zostało. Wiem jaki jest dziś dzień ale nie zmienia to faktu,że od dwóch dni pracuję już nad jajami wielkanocnymi,które wystawimy do sprzedarzy na naszym forum aby zasilić konto wieluńskiego schronu. Co to będzie to zobaczycie na koniec stycznia. Proszę jednak by przyoszczędzić trochę grosza w lutym bo tak planuję akcję, aby wszyscy, którzy zechcą to coś kupić nie mieli problemów z kasą i by wszystko dotarło w terminie i na czas świat wielkanocnych do Waszych domów.
Zajęcie się to robotą to nic dziwnego wziąwszy pod uwagę fakt jutrzejszej daty: jutro odbieram świadectwo pracy po jej utracie i stale sobie zadaję pytanie-dlaczego?
Podobno po każdym deszczu przychodzi słońce tylko u mnie tak leje już trzeci miesiąc.

W takim razie życzę Ci Jolu z okazji Nowego Roku tego, abyś weszła w niego z nadzieją, że będzie lepszy niż ten co mija

Podobno nigdy nie jest tak aby nie mogło być gorzej

więc nadal jestem przygotowana na lepsze atrakcje niż te z października a za zyczenia z nutą optymizmu bardzo dziękuję.