Błękit-ne dalmatyńczyki istnieją! :)

Monisiu serdecznie dziękuję.To się nazywa wzorcowa opieka doświadczonej Ciotki od jamników nad świeżą matką dwóch dzieciaków.
A tak na poważnie.Wszystko chyba zaczyna się normować. Chłopaki z godzinę temu rozpoczęli prawdziwą zabawę.Romek pozwolił maluchowi wylizywać swoje uszy, które do dnia dzisiejszego były nietykalne.Nie robiłam zdjęć choć widowisko bylo przednie.Bałam się,że przerwę tę zgodną zabawę a było na co patrzeć.Kiedy chwilami Romek był zniecierpliwiony natarczywością Julka to podnosił swoją dużą łapę i przesuwał Julka.Nic złości ani agresji takie tam - daj mi na chwilę trochę spokoju.Julek też przy tej zabawie nie szczekał tak jak do tej pory tylko przemawiał delikatnie i błagalnie bo te uszy to było jego wielkie pragnienie.Romek nie uciekał od Julka a wręcz przeciwnie- leżąc co chwila się do malucha przystawiał.Przecierałam oczy ze zdumienia.

Nie chce mi się sprawdzać, ktora z tych nowych mądrych pań które zagościły na naszym forum wytknęła mi moje chwile zwątpienia dotyczące adopcji Romka /ku swojej uciesze/ ale i teraz takie wątpliwości mnie nie ominęły. Dom przestawił się do góry nogami i jeszcze będzie to jakiś czas trwało ale póki co dumna jestem z tego,że udało mi się Julka wybronić od schroniska i że chłopak zyskał prawdziwy dom bo jak każdy ogon jest tego wart.
Przy okazji adopcji Julka poznałam kilka fantastycznych dziewczyn na forum jamniczym gdzie z przyjemnością się pisze i atmosfera jest taka jak rok temu na tym forum.

Chłopaki tak właśnie sypiają w dzień.

Wspólna kanapa

A to wersalka w innym pokoju i poszukiwanie ukochanego słoneczka.Julek pracuje tu za "kota".

Dzisiejsza bieganina na podwórku z jakimś patyczkiem.

Portrecik Julcia

Julek w mojej pracowni

Julek w locie.

A głaskanie i chwalenie musi być równe i równoległe.

Jola-Błękit napisał:

Wspólna kanapa

Julek wymiata

Wszystkie zdjęcia piękne, psiaki są cudowne. Prawda, że co dwa to nie jeden?

Wspolna kanapa rozwala. Jolu dla Ciebie pełen szacunek, za Twoje wytrwanie i ciezka prace. Wydaje mi sie, ze to co tutaj widzimy bedzie wielka przyjaznia na lata pomiedzy chlopakami.

Cieszę się Jolu, że Twoje początkowe obawy o porozumienie między panami, odeszły już w niepamięć.

Chłopaki są wspaniałe.

Bogusiu no ja jestem teraz zwyczajnie dumna,że je mam. Romek, który był dla mnie przez ten rok wielką troską tak o zdrowie jak i porozumienie - jest śliczny. Jak widać na zdjęciach nabrał masy, wygładził się a dzięki obecności Julcia też jest bardziej "przytulaśny" i ciepły. A może tam gdzie był, uważano go za głupka bo nie potrafiono się z nim porozumieć i pies nie był nauczony ciepła i miłości? Najważniejsze, że jest zdrowy a bezpieczny byt ma zapewniony do końca swego oby najdłuższego życia, bo niczego mu u mnie nie zabraknie.
Julciu stał się uszami Romka i teraz po 2 miesiącach jego bycia z nami wiem,że to co chciałam zrobić dla Romka /wziąć sprawnego psa/ było słusznym wyborem.Uszy Julka działają wszechstronnie a Romek to skrzętnie wykorzystuje bo także nauczył się poprzez pilną obserwcję to stosownie wykorzystywać. A że początki były bardzo trudne to przepis jest na to jeden- żelazna konsekwencja. Dzięki Julciowi mam jeszcze jeden problem z głowy.Chłopaki są wybiegane.Wprawdzie na swoim podwórku ale zawsze to coś bo kiedy wracamy z leśnego , smyczowego spaceru to zwolnieni ze smyczy biegają już do upadłego w bezpiecznym obejściu. I kiedy to piszę to sama łapię się na tym,że to wszystko jednak jest podporządkowane pod niepełnosprawnego Romcia.Ale niech tam - Julcio dzięki temu nie trafił do schroniska i jest przeze mnie tak samo kochany jak Romek

Julek mój jako beztlenowiec w pościeli.

Ich wspólne spanie mnie powala dlatego tak bardzo lubię robić im wtedy zdjęcia.

Julek porwał frędzel Romka, który dostał od Mai na swoje 1 urodziny u mnie w domu.

A tak chłopaki walczą minimum raz dziennie.

Romciu mój kochany.

Tu żebranina Julcia.

Chłopaki proszą o smakołyk.

Jola-Błękit napisał:

[img]

Tu żebranina Julcia.

Chłopaki proszą o smakołyk.

I już wiadomo do czego służy ogon (oprócz okazywania radości oczywiście) - dla równowagi podczas stawania słupkiem

Chłopaki są fantastyczne

Pozdrawiamy cieplutko,a Misio merda ogonkiem do kumpli

Moze zabrzmi ti małosktkowo, ale ten sznur byl od nas trojga z taka myślą go wtedy kupowałem, zreszta nie wazne. Grunt ze byl fun dla psow.

Najmocniej przepraszam Tomku i już prostuję: Romka na jego pierwsze urodziny odwiedzili Małgośka,Maja i Blink z wspólnym prezentem dla Romka. Na jednym z forum, była nasza forumowa zwolenniczka skrzętnie mi to wytknęła jakby to miało jakieś istotne znaczenie kto odwiedza Romka w jego adopcyjne urodziny.Jeszcze raz Tomku przepraszam a prezent bardzo OK.

Dziś kilka zdjęć ze spaceru by pokazać jak chodzi się z dwoma chłopakami równocześnie.Oczywiście ze względu na mróz chłopaki w ubraniach.

Ech to były czasy, jak się chodziło w dwa psy...przeszłóść

Fajnie, że się Wam układa

W domku już pachnie upieczonym ciastem. Pierwsze święta z dwoma ogonkami.Trochę więcej bałaganu i zamieszania ale są dwa ogony.Choinka nie stoi tak jak w ubiegłym roku na podłodze ale ze względu na jej spokój, wyżej na komodzie by chłopaki nie pozwalały wszystkiego co się błyszczy i wisi. Jutro już nie bedzie czasu na nic, więc dziś składamy wszystkim ogonkom zdrówka i tylko szczęśliwych dni u boku swoich kochających właścicieli. Szczególnie ciepłe myśli od nas kieruję do Asi i Diavoli ze względu na zdrowie ich psiaków a wszystkim koleżankom i kolegom poznanym na forum,życzę spokojnych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia.

Przepraszam ale mam jeszcze jedną wielką niespodziankę do której szczegółowo wróce po świętach. ROMEK SŁYSZY SZCZEKANIE.