Wieluński romans z happy end'em (Wiki & Hektor)

Śmiej się MałGośka, śmiej

a Mantis było wstyd

Zachowała się nie jak dama z wieluńskim pochodzeniem a pospolity mop

Na szczęście to był jedyny taki incydent. Teraz nie ma żadnych awantur, nawet przy papu, największa komitywa na spacerkach, w domu przeważnie leniuchują, ale i harce się zdarzają... Wikulec zaczepia, a kiedy Hektorek już skory do szaleństw, urządza sobie Czupur "bieg przez Hektora"

Hektor berek

Z specjalną dedykacją dla Misiowatego - "Wujku, dziękuję"

mizianko od Misia, za dedykację dziękuję serdecznie

trzymaj się Hektorku, niech Ci się pycholek zawsze śmieje

pozdrawiam - Misiowaty

Popatrzcie na zdjęcie Hektorka w powyższym Mantisowym poście... I porównajcie sobie z tym co właśnie przypadkiem znalazłam - fotki z 16-go listopada...

Jak ja się cieszę, że Hektorek już u nas nie mieszka...

Jeśłi pies może się zmienić,to Hektorek jest tego najlepszym przykładem.Ze smutnego,zrezygnowanego i zmęczonego zyciem psiska,za sprawą cudownego serca Mantis,Hektorek stał się uśmiechniętym,promieniejącym szczęściem ogonkeim.Teraz jego oczy mówią wyraźnie:moi drodzy,mam swój domek i możecie być o mnie spokojni.

Ciociu Małgosiu... tak mi było wtedy smutno... pamiętam jak mi tlumaczyłaś, że mam Ciocie, które mnie lubią, pamiętam smakołyczki i odwiedziny niektórych z tych Cioteczek

Mówiłas też, że jedna lubi mnie bardzo szczególnie, wybacz, nie wierzyłem, myślałem, że chcesz mnie tylko pocieszyć. Teraz wiem, że o mojej Pańci mówiłaś

W domku też bywam zamyślony, ale już nie smutny. Młodszy Pańcio mówi do mnie - Filozof.
No cóż, nie będę ciągle biegał z wywieszonym jęzorem jak ta postrzelona Wiki. Lubię ta moja młodszą siostrę, ale wiadomo jak to młodszymi siostrami bywa, czasem mam ochotę ją za ten lok wytarmosić

O, już się wpycha, mało to czasu miala na swój pamietnik? A ja pierwszy raz... pobawić się nie da, i tak z nią zawsze... zołza

Pozdrawiam, Hektor - Filozof

Integracja

A moją Pańcię tak kocham, że nawet jej koty polubiłem.

Ale z Ciebie dostojny zwierz Hektorku

I jaki mądry - musi Pańcia być przeszczęśliwa widząc kocio-psie łebki obok siebie

Mantis i ferajna
naprawdę super fotki i widać, że Hektorek ma się świetnie. My dajemy Futerkowcom serce, One dają znacznie więcej - dają siebie całe, bez ograniczeń.
Miłość Futrzastych jest prawdziwa, pozbawiona interesowności, "koniunktur" itp...................
Żyj Hektorku, niech Ci się śmieje pycholek. A jeśli nawet masz pycholek poważny - filozoficzny to też OK.
A swoją drogą - Hektor - filozof, Misiek - stoik. Ciekawe co jeszcze z tej wieluńskiej rodziny wyjdzie na światło dzienne?

merdanko dla całej ferajny - Misiek
pozdrowienia - Misiowaty

Taa, filozof, skarżypyta nie folozof

A niby kto mi obok Pańci miejsce zabrał?

Ale ustąpiłam Hektorowi miejsce pod komputerkiem (na kanapie wygodniej

) a ten niewdzięcznik jeszcze narzeka.
Dla Pańci kotki pokochał, phi, wielkie mi co, ja się z nimi bawię

No dobrze, czasem się z Hektorkiem sprzeczamy, ale generalnie to jest fajnie, szczególnie na spacerkach.

Hektor, zobacz, chyba znalazłam skarb!

No gdzie idziesz "łosiu" Skarb, mówię... SKARB!

Mantis i ferajna
foty i oczywiscie komentarze do nich powalają

To jak wirtualny kabaret w wydaniu jakie rzadko dziś można spotkać

merdanko - Misiek
pozdrowienia - Misiowaty

Hektor jesteś niesamowity,uśmiechnięty,zamyślony ale zawsze niesamowity
Wiesz jak to jest z młodszymi a przede wszystkim z kobietami-One zawsze mają racje.

Psy rzeczywiście dają nam bardzo dużo,przychodzą,przytulają się,czasem wariują,nie patrząc na to,że mogą zrobić malutką krzywdę

nasza Dajana jak ogarnia Ją szaleństwo nie patrzy czy podrapie nam rączki,czy machnie ogonem i wyleje jakiś kubek z ławy,najważniejszy dobry humor.Ale tak poważnie,ostatnio z radości,że wychodzimy na spacer,bo zawsze na stojąco,oparta łapami o nas ma zakładaną obroże,podrapała mnie po policzku i rozcieła mi wargę.Troszkę się zezłościłam,ale Ona nawet nie zauważyła,że coś nie tak.
Bardzo się cieszę że jest z Nami,czasem mamy taki ubaw z tego głupola

Poszedłem dziś z Wiki i młodym Pańciem na spacerek. Bawiliśmy sie, ganialiśmy i nagle, potwornie zaczeła mnie boleć łapka

tak bardzo, że położyłem się na śniegu i nie miałem siły iść dalej. Pańcio wziął mnie rączki i zaniósł do domku. Było mi strasznie zimno i potwornie się trząsłem. Pańcia bardzo się wystraszyła. Położyła mnie na łóżeczku, przykryła kocykiem, było mi cieplej, ale nadal źle się czułem.
Potem ktoś przyszedł, było mi już ciepło, dobrze, nie chciało mi się spod kocyka wychodzić, ale wiedziałem, że znam ten głos, nie mogłem jednak skojarzyć gdzie go słyszałem...

Ojej, to mój wujek, wujek Misiowaty

Jak dobrze wujku, że mnie odwiedziłeś

Bardzo źle się czułem, ale troszkę się do Ciebie poprzytulam.

I obiecuję, że jak następnym razem nas odwiedzisz, postaram się być w lepszej formie

I przywitac wujka jak na to zasługuje

Tylko mój kumpel Tamlin się gdzieś zawieruszył, a niby taki gościnny

A nawet Wiki, która wszystkich gości traktuje bardzo nieufnie nie burczała kiedy wychodziłeś... ewenement na skalę światową

Hektorku, trzymam za słowo - nie chcę słyszeć o żadnych chorobach!

Nic z tych rzeczy

Rozumiem, że wiek ma swoje prawa - sam wiem że tu łupie, tam strzyka, ale powtarzam - żadnych chorób i już

Misiek przesyła życzenia szybkiego powrotu do formy

merdanko, także dla Wikulca i reszty stada (nawet pająka) - Misiek
pozdrowienia - Misiowaty

Hektorku,nie choruj

Wiem,ze mróż,zimno,wilgotno,więc wszyscy czują się nieszczególnie,Mam nadzieję,ze to jednak przejściowe kłopoty i niedługo solidnie staniesz na wszystkich łapkach.

Hektorek prosze nie chorowac! Cieple jedzonko i krotkie spacerki no i oczywiscie grzanko pod kocykiem moez jakies witaminki i byle do wiosny do sloneczka

Dziękuję Wam za troskę, dziś czuję się już znacznie lepiej, nawet obiadek zjadłem i pospacerowałem po mieszkanku, ale muszę na Pańcię naskarżyć

nie dość, że mam "areszt domowy" to jeszcze kazała mi się do kota upodobnić (siusiu do kuwety musiałem robić

) cóż za dyshonor dla psa

Ale Pańcia obiecała, że jak będzie cieplutko, pojedziemy na dziadkową działkę, a tam będę mógł biegać z Wikunią do woli