Funka - czeka na swoich ludzi w Niemczech

Opis KT dostałam od Pani Krysi faxem już we wtorek wieczorem.
Wyniki nie są optymistyczne.
Faktycznie to jakiś hebanowy myśliwy

, czyli jego śrut spowodował nieszczęście Funki

O tyle dobrze w tym nieszczęściu, że akurat morwiel trafił ją na odcinku piersiowym kręgosłupa, który jest nieruchomy.
Podejrzewam, iż na ruchomym odcinku Funka miałaby niestety rozerwany worek oponowy - odłamy kostne.
Zapisałam się w piątek na wizytę do naszego lek. wet.
Nasz lekarz nie podejmie się tej operacji, gdyż do tego typu zabiegu potrzebna jest większa grupa operatorów oraz odpowiedni sprzęt (ewentualna stabilizacja).
Lekarz powiedział, iż takie operacje wykonują ośrodki akademickie i SGGW jest dobrym pomysłem.
Już rozmawiałam z Panią Krysią na ten temat.

No normalnie nóż w kieszeni się otwiera na myśli o tym myśliwym :/ A Funcia taka spragniona życia..

A patrząc AnJa na Twoje "przekleństwa"... hmm.. czyżbyś czytała "Blondynkę Tao"?

I kolejne pieniążki dla Fuńci wpłynęły

Dziękujemy p. Kazimierzowi z Łodzi za 100 zł

I kolejna super wieść - Sabro wpłaciło na Funkę 396 zł (100 euro)

Wczoraj p. Krysia rozmawiała z dr Olkowskim - i umówiła się na 29-go grudnia. Doktor obejrzy wtedy Funię, wykona potrzebne rtg i podejmie decyzję co do ewentualnej operacji.

Na razie przód Fuńki działa sprawnie, psina stara się stanąć, ale udaje się jedynie na tylnych kolanach, na stopach już nie może

Leży więc biedactwo w swej klatce, i aż płacze jak widzi, że inne psy biegają - chciałaby do nich dołączyć, sama podejść do człowieka... i nie może.

Gdyby operaca coś nie tego, to skoro podnosi się aż do kolan to może pomyślymi o wózku ? ... hmm. Zgierz miał przez parę lat piesa wózkowego

Ale na razie na Święta życzę pozytywnych konsultacji medycznych.

Amie, tak, TO jest autorstwa Beaty Pawlikowskiej

Anno, miejmy nadzieję, iż Funka w wyniku przeprowadzonej operacji jednak będzie chodzić.
Funka została dobrze zdiagnozowana. Jej obrażenia polegają na tym, że śrut uderzył w jeden z kręgów piersiowych. W wyniku tego kręg został złamany wieloodłamowo. Odłamy kostne uciskają kanał. Drobne odłamki, które nie stykają się z większymi ulegają z czasem resorbcji, dlatego też lekarz zalecił unieruchomienie i dał organizmowi Funki czas na rozpuszczenie i wchłonięcie drobin kostnych.
Większe kawałki niestety się nie rozpuszczą, a dodatkowo obrosną tkanką włóknistą, co zwiększy miejscowo ucisk na worek oponowy i rdzeń.
Zatem operacja jest konieczna, aby usunąć te większe odłamki kostne, a zwłaszcza jednego większego odłamu, który jest przemieszczony dordzeniowo.
Być może będzie konieczna jakaś stabilizacja kręgosłupa.
Ona się teraz podnosi, gdyż drobinki kostne są wchłaniane, stan zapalny się zmniejszył, więc obrzęk worka jest mniejszy.
Rtg, które będzie wykonane, być może jednak nawet po Nowym Roku, da odpowiedź, jak sprawa wygląda względem tego dużego odłamu.

Hmmm.... jakby to powiedzieć...
Dzisiejsza konsultacja nie miała miejsca. Cały dzień ogólnie był z lekka szalony i przyznam szczerze, że na miejscu p. Krysi osiwiałabym i toczyła pianę

A ona podczas nocnej rozmowy ze mną - niczym kwiat lotosu na spokojnej tafli jeziora

Problemy zaczęły się już rano - p. Krysia z mężem chcą ruszać, a tu "zonk"

padło autko

Na szczęście była to 4-ta rano, więc p. Krysia z naszą pracownicą Anką i Funką w objęciach zdążyły....
.....
.....
.....
..... na autobus

Jak to usłyszałam to szczęki na podłodze szukałam

W W-wie musiały jakoś dostać się na SGGW, a tam kolejna "miła" niespodziewanka - dr Olkowskiego nie ma na miejscu i nie odbiera telefonu. Do akcji "złapać doktora" dołączyła wkrótce nasza AnJa i obdzwoniła pół akademickiego świata, który nieźle zadrżał w swych posadach

Niestety nie zdało się to na wiele, bo dr Olkowski telefonu od nikogo nie odbierał

Dziewczyny wróciły więc do Wielunia (bo dodatkowo okazało się, że nie ma na SGGW innego lekarza, który zajmowałby się tego typu przypadkami, dr Olkowski jest jedyny...)

Ok. 22-giej p. Krysia odebrała telefon od pana doktora z przeprosinami... Umówili się na kolejny tydzień.

A Funia z tygodnia na tydzień jest silniejsza i sprawniejsza

Poprawa jest dla nas widoczna, choć może minimalna.

Na koniec Funeczka dziękuje z całego swego serduszka - mamy kolejne 30 zł na leczenie od Majki

Wycieczka z przygodami, szkoda ze tym razem nie wypalilo ale trzymamy kciuki.

Funka nieświadoma naszych nerwów i marzeń o tym, by odzyskała władzę w nóżkach z anielską cierpliwością poddaje się kolejnym zabiegom wokół niej - np. zastrzykom:

Powyższy śliczny pledzik oraz chłonny podkład (niby-pielucha) Funia otrzymała w prezencie specjalnie dla niej od Christy z Niemiec

Kobietka zakochana w niej po uszy od pierwszego spojrzenia, ale z racji poważnych problemów ze zdrowiem nie może suni adoptować...

Przysłała więc nam te prezenciki (z tym, że podkładów jest bodajże 350

) oraz 6 olbrzymich worów z psim jedzeniem i dodatkowe smakołyki dla psich kumpli Funiastej panny

A tu Funka w swoim "mieszkanku"

Jak widzicie sami - psina już zupełnie inaczej układa tylne nóżki

(edit: aaaa, nie dodałam, że te 4 fotki są autorstwa naszej pracownicy Anki

)

Biedactwo. Życze jej .aby wreszcie ktos ofiarował jej kochający dom i miał możliwośc zapewnic jej powrót do zdrowia.

Ten kocyk ma identyczne barwy jak nasza Funka

Wprawdzie dziś w schronisku byłam w innych "sprawach", ale nie dało się nie utulić Funki cudnej

Gdyby nie jej bezwładne nogi - ludzie by się o nią bili, przecież to zjawiskowy pies po prostu

Gdy tylko się ukucnie Funia zaraz wypełza z klatki, by być jak najbliżej człowieka... Sama bez problemu również wraca do swego klatkowego domku

A tu zbliżenie wygojonych już w większej części odleżyn:

Na koniec podziękowania funkowe dla kolejnej zwierzowej cioteczki, która wpłaciła na suńkę 50 zł

Dzisiaj (hm... chyba już wczoraj

no w każdym razie - we wtorek) Funia odwiedziła ponownie SGGW

Dr Olkowski zajmował się suńką non stop od jakiejś 9-tej, do 14-tej. Obejrzał dokładnie, pobrał krew, przebadał.
I nie tylko nam się wydaje, że Funka lepiej się porusza

Znaczy - nie wydaje nam się!

Naprawdę jest ciągła poprawa! I.... [werble].... ma czucie w tylnych łapkach!

Pod narkozą doktor wygolił psią poopkę i podał kontrast, by wykonać badanie mielografii. Dzięki niemu widać było dokładnie kręgosłup i śrut, który nie zmienił położenia na szczęście od poprzednich zdjęć i zaczyna obrastać tzw. płytką kostną. Operacja jest o tyle ryzykowna, że dosłownie obok jest aorta, którą można bardzo łatwo uszkodzić, a wtedy byłoby już po psie

Funka miała też pobrany do badania płyn mózgowo-rdzeniowy, więc ma kolejny łysy placek z tyłu głowy

Obecne zalecenia są więc identyczne - kolejne dwa tygodnie w miarę nieruchomo w klatce, a potem znów oględziny. No i podawany ma wciąż nivalin.

W każdym razie teraz dr. Olkowski stwierdził stanowczo: "Będzie chodzić!"

Ponieważ p. Krysia z Anką i Funką przyjechały do W-wy korzystając z uprzejmości znajomego - wracać musiały znów na własną rękę.
Skontaktowała się jednak z nią Joanna - nasza wieloletnia już schroniskowa przyjaciółka ze stolicy (wirtualna opiekunka naszej Soni

) i gdy dowiedziała się, że właśnie odjechał naszym dziewczynom autobus - wysłała swoją córę Magdę, by odwiozła całe towarzystwo na pociąg.

Gdy Joanna dowiedziała się o kwocie jaką p. Krysia uiściła za badania (294 zł) - przekazała przez swoją Magdę 300 zł na ten cel

:

A nasze panie z grzeczniutką Funią odjechały spokojnie pociągiem, w Łodzi się przesiadły w autobus i wieczorem były w domu.

Tak, p. Krysia to po prostu strong-women

i nie ma chyba dla niej przeszkody nie do pokonania

Sama się zmęczyłam pisząc te słowa, a one? Normalnie - mistrzynie

Ale wieści genialne, prawda?

ba!
rewelacyjne

Czy można już sie cieszyc? Tak cichutko, zeby przypadkiem nie zapeszyć.