Bajka i Bonka - sosnowieckie królewny z własnym orszakiem :)

Bonka

wszystkiego o czym sunia może sobie zamarzyć
i
przybij 5-tkę

Księżniczko - wszystkiego najlepszego od warszawskiego stadka

Bonko co już nie gonisz ogonka, a u Twego boku rozbrykana piątka

Obyś zawsze była zdrową, Edytki i Włodka życia osłodą

Miłościwie nam na Zwierzu panującą... królową

Eeeej! A gdzie foto-relacja z uroczystych obchodów święta księżnej?

(i w tym momencie przypomniałam sobie, że Edytka ma nowe cudne fotki swej gromadki tylko nie chce się nimi ze światem podzielić

Nie mogę sobie darować, że je usunęłam sądząc, że sama Edi je tu wstawi

)

W imieniu Bonki baaardzo dziękujemy za życzonka i oczywiście obiecane fotki będą.Tak się już pogubiłam z wszystkim,ze nawet nie wiem o jakich fotkach Małgosia mówi...

Aha,Martusiu:Gustaw prosił przekazać,ze jeszcze kilka dni zabawi w Sosnowcu,bo impreza jest świetna.

Dołączył: 26 Mar 2007

Troszkę spóżnione ale szczere życzenia dla Bonki aby była osłodą dla swojej pańci ipańcia przez wiele ,wiele lat

a zdjęcia gdzie są ?

Wszystkiego Naj Naj Naj choć spóźnione to szczere . Cmok

Guuuuuuuuuuuuuuuuuuuuciuuuuuuuuuuuuuu wracaj do domu! Koty tęsknią

Dzięki,dzięki,wieeelkie dzięi!Fotki będa wkrótce,bo coś nam się pomieszało troszkę w aparacie..
Martusiu,Guciek wyjechał popołudniowym pociągiem,choć chętnie jeszcze by zabawiał kilka dni.

Gucio w domu

Teraz pychol mu się nie zamyka, opowiada wrażenia

Edytko niecierpliwie czekamy na zdjęcia...

puk, puk! jest tu kto?

Martusia napisał:

puk, puk! jest tu kto?

Ciotka Geba coś wspominała o edytkowych problemach z netem - mam nadzieję, że to przejściowe i wkrótce poczytamy i pooglądamy sosnowieckie historie o księżniczkach

No to tak:problemów z netem nie mamy,bo póki co wogóle netu nie mamy.
Wszem i wobec oznajmiamy,że zakończyliśmy przeprowadzkę do nowego mieszkania i jesteśmy wszyscy wykończeni fizycznie.Ostatni miesiac to był horror,koszmar i co tylko.Psy jeszcze zdezorientowane,aczkolwiek już się zasadziły jako tako.Najważniejsze,że wszyscy i wszystkie zdrowe,nawet dziadek Bill jakoś się trzyma.Szersze relacje zdamy,jak znowu trafi się dostęp do neta.Na razie pracuję z doskoku,a we wrześniu cała bandą jedziemy na krótki urlop w zadupie,bo nam się nalezy wreszcie jakiś mały odpoczynek.
To na razie wszystkich cieplutko i gorąco pozdrawiamy,ściskamy i obiecujemy fotorelacje ze wszystkich wydarzeń.

Moi Kochani.Netu dalej brak,ale za to wieści mam tak ,,ekscytujące,,,iż postanowiłam je Wam przekazać.Jakby mało było kłopotów ze stanem zdrowia Billa,to doszłedł nowy problem.Oto nasza kochana Bonalska stała się źródłem nieszczęścia,moze nie tyle wielkiego,ale za to dotkliwego i bolesnego.Otóż zamiast w nocy spać jak Bóg przykazał,zachciało mi się wstawać w celu udania się do toalety.Zaczęłam zatem cichutko wykopywać się z naszego nowego,wielkiego łoża małżeńskiego.a to wcale łatwe nie jest,zważywszy na rozściolone wogól i w ogony.Kiedy już delikatnie odsunęłam Bajkę zakopaną w kołdry i poduchy,zgrabnie ominełam Borysa,zabrałam się do przekraczania Bonalskiej,chrapiącej u boku łoża,a ściślej mówiac w wąskim przesmyku pomiędzy ścianą,a łożem.Przesmyk ów ma szerokośc rozwalonej Bonki,wiec wyjście z tej pułapki wymaga nielada sprawności fizycznej i sprytu.A tu ciemno,człek rozespany i kondycja po ostatnich pracach porządkowo-remontowych kiepska.Noga ujechała mi na śliskim panelu w najmniej spodziewanym momencie i miejscu.Całym cieżarem mojego cielska(a trochę waży)przewróciłam się na oparcie łóża,waląc bokiem lewym o jego górną część.
I co?Bonalska i reszta towrzystwa nawet się nie obudziła,a ja wyjąc z bólu i lejąc krokodyle łzy noc miałam z głowy.
Efektem mojej niefortunnej wyprawy są połamane żebra,opuchlizna i ból nie do wytrzymania.
I to by było na tyle....
Mam nadzieję,ze moge liczyć na wasze współczucie i trzymanie kciuków za szybkie dojście do formy.