O Bubu, który nie lubi samotności

Jak to rąbnął z podwórka. Raz - dziwne wydaje mi się wchodzenie na cudze podwórko (chyba, że się wie, że nikogo nie ma w domu), dwa - nie zabiera się ot tak cudzego psa (chyba, że się wie, że jest łagodny). Mariusz napisz coś więcej, komu się chwaliłeś psem ze schroniska i kto wiedział, że Was nie ma, no i może jeszcze jakieś inne okoliczności tego zniknięcia (jak długo Was nie było?).

Pewnie nie napisze nic nowego ale okres sprzyja ucieczkom bo przeciez na polku tak atrakcyjnie pachna suki.
Mariusz rozgladnij sie po sasiadach czy Bubu gdzies ni pomieszkuje u jakiejs psiej panny.

niestety Asiu dokładnie tak się kradnie psy - to nie problem podchodząc do siatki załapać czy jest agresywny czy nie...mojej rodzinie tak ukradziono samojeda

A jeszcze wczoraj gratulowałam pięknego duetu...

Trzeba być jednak dobrej myśli! A czy zostały dane ogłoszenia do lokalnej prasy o zaginięciu/kradzieży psa? We Wrocławiu Wyborcza zamieszcza takie ogłoszenia za darmo. Sugerowała bym, po za dziennikami o regionalnym zasięgu, zamieścić takie ogłoszenia (koniecznie ze zdjęciem!) również w gazecie lokalnej. Internet ma ogromną moc, ale wiem że w dalszym ciągu znaczy odsetek naszego społeczeństwa nie ma do niego dostępu, bądź nie potrafi korzystać z jego dobrodziejstw. Trzymam kciuki

P.s.
Wiem, że jestem monotematyczna, ale jak zwykle radziła bym spróbować pogadać ze Św. Antonim (przekupstwo mile widziane

), u mnie zawsze działało

To przykre

Bubu to takie kochane psisko. Postaram się jak tylko mogę Wam pomóc. Porozwieszam ogłoszenia, zdjęcia. Może ktoś go pozna...

o kurcze

Bubu musi się znaleść, to wielki pies- na pewno da się go zauważyć, jeżeli gdzieś będzie biegał... Wolałabym, żeby sam uciekł, bo jest szansa, że jest w pobliżu, że ktoś pozna... Bo jeśli ktoś ukradł- pies może przepaść na amen..
Ale na pewno tak nie będzie, na pewno Bubu jest w okolicy...
Achch... rozsyłam link

Jakos nie moge uwierzyć,aby Bubu był daleko.

Może ktoś zrobił głupi kawał i postanowił zabrać BUbu?Czasem ludzie maja dosc specyficzne poczucie humoru,więc może pomyśl,poszukaj po znajomych,zwłaszcza tych ,,pomysłowych,,

o Boże
nie wiem jak moge pomóc ale może coś wymyślę

W Rybniku raczej Bubulca nie ma... Hmmm... Co by tu.... Jakby tu.... Jak wymyślę coś mądrego to natychmiast wprowadzę w życie, a póki co św. Antoni sie ode mnie nie opędzi.
Trzymamy kciuki i łapy

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaa!

Bubu się znalazł!

Właśnie zadzwonił do mnie Mariusz z wieścią, że ma Bubulca w objęciach!

Sam zajrzy tutaj dopiero po pracy, wieczorem, ale w skrócie Wam powiem, że zadziałały ogłoszenia Mariusza - pewien wspaniały pan Piekarz woził jedno z nich ze sobą, i rozglądał się za naszą zgubą tam, gdzie rozwoził pieczywo. W miejscowości oddalonej od domu w Janowcu o ok. 15 km kędzierzawego włóczęgę przygarnęli dobrzy ludzie. Mieszkał u nich dwa dni (czyli przez trzy podróżował

) i nawet zdążyli mu imię nadać

Pan Piekarz rozpoznał Bubu, powiadomił Mariusza, a ten w te pędy pojechał po swoje psisko. Bubu, choć w tym miejscu czuł się dobrze - na dźwięk głosu Mariusza krzyczącego "Bubu!" - mało nóg nie pogubił

Wpakował się momentalnie do auta i razem już wrócili do domu

Mariusz myśli teraz o lepszym zabezpieczeniu podwórka - choć nadal nie wiemy, czy ktoś psu w tej eskapadzie nie "pomógł"

Lepiej jednak na zimne dmuchać. Faktem jest, że przez ten tydzień w swym nowym domu - stale ktoś z Bubu był, czy w dzień czy w nocy, a tego feralnego dnia po raz pierwszy został zupełnie sam, może więc stwierdził, że nie będzie tak głupio sam siedział na podwórku i poszedł za swymi ludźmi...

No to uf

Miałam w skrócie, ale chyba nie potrafię

Mariusz - pamiętaj w tygodniu podjechać do p. Krysi i odebrać jeden z tych breloków-adresówek, o których Ci opowiadałam, a które tu dziewczyny same zrobiły dla wieluniaków

Wspaniale

Może Państwo, którzy zaopiekowali się Bubu zechcieliby wziąć jakiegoś innego wieluńskiego pieska do siebie do domu

Mariuszu, czy mógłbyś porozmawiać z tymi ludźmi o adopcji innego wieluniaka?

MałGośka napisał:

Bubu się znalazł!

Ufff kamień z serca!

Bubulec, nie rób nam więcej takich numerów!

1. Co za radość

Co za ulga!! Tak się cieszę

! A dzisiaj w schronisku tak jakoś smutno było, jak jeszcze mi Klaudia (wolontariuszka nr 2) przypomniałA, że Bubu nie ma (myslała, że nie wiem). A tu taka wiadomość

Teraz tylko zdjęcia Bubu, żebym chociaż tak mogła nacieszyć się jego widokiem, pyszczkiem i pewnością, że wszystko ok

2. Zgadzam się z Anją. Skoro ci państwo przygarnęli Bubu, może przygarnęliby i jakiegoś schroniskowca? Serce mi się kraje, jak pomyślę, że siedzą w schronie i czekają na kogoś. Szczególnie te z kojców

co tu ze szczęscia poczynic?

Aha, no i

dla pana Piekarza, że się zainteresował losem Bubu

Huraaa

Hurrraaaa!! Ależ cudowna wiadomość...odetchnęłam.