Diana, always in my heart

Dokładnie 4 lata temu oboje z Blinkiem nie mogliśmy spać. Przewracaliśmy się z boku na bok, łzy stale ciekły po policzkach. Wreszcie - długa dyskusja, rozważanie wszelkich za i przeciw... "Przeciw" było właściwie tylko egoistyczną ochotą na posiadanie ukochanego psa zawsze przy swym boku. "Za" - jej cierpienie i żadnych szans na cud

Zdecydowaliśmy nad ranem - nie przedłużamy tej męki. Pomożemy Diance odejść...

Ta decyzja oznaczała nasze pogodzenie się z czekającą nas stratą, stratą przecież tak niewyobrażalną...
Skąd Diana wiedziała, że jesteśmy już przygotowani na rozstanie? Nie mam pojęcia. Może po prostu trafił nam się najmądrzejszy pies świata?

Dianuś - tęsknota nie mija, wiesz?

Ta fotka była zrobiona dokładnie 14 lat temu, gdy Dianka miała 13 miesięcy, a Kacperek zaledwie 7. Były jak siostry, takie dzieciakowate jeszcze wtedy.
Nie mieliśmy pojęcia, że przyjdzie nam się rozstać z Dianką zaledwie za 10 lat

Błąkam się po tym wieluńskim forum już od jakiegoś czasu ale wiele wątków jeszcze przede mną.. Ten przeczytałam przed chwilą i .. poryczałam jak bóbr.. Tyle już razem przeszliście.. Ech..