Hektorek - niewielki psiak o wielkim sercu

HEKTOR
([link widoczny dla zalogowanych])

(10 marzec 2005)
Hektorek ma ok. 8 lat. Mimo statecznego już cokolwiek wieku wykazuje duże zainteresowanie psimi kobietkami

Jest nieduży, pod kolano. Łagodny i jeszcze w schronisku trochę zagubiony... Przyprowadziły go do nas dzieci na początku lutego. W kojcu siedzi przyklejony do drzwi, jakby miał nadzieję, że zaraz się otworzą...

(19 czerwiec 2005)
Może mi się wydaje, ale miałam wczoraj wrażenie, że Hektorek posmutniał

Może dlatego, że zbyt dużo osób mija jego kojec nie zatrzymując się przy nim? A chłopak ma naprawdę sporo werwy - mimo statecznego wyglądu pobrykałby, popodrywał suczki, pochodził na długie spacery - gdyby tylko dano mu taką szansę..

Szantina napisała:
"Mam na imię Hektor.Mieszkam sobie w wieluńskim schronisku i bardzo ,bardzo czekam na kogoś kto mnie pokocha.
Mam już swoje latka,ale jestem grzeczny i nie będę za bardzo brykał i rozrabiał jak ''młokos''.
Miałem kiedyś taką fajną koleżankę( no dobra - trochę się w niej podkochiwałem) ,ale ta szczęściara ma już kogo kochać.Może i ja bedę takim szczęściarzem jak ona - ze swoją rodzinką.Za odrobinę okazałej miłości i serca potrafę się 100 krotnie odwdzięczyć. Tylko dajcie mi taką szansę.

Wiem,ze mam dwie''ciotki''w W-wie,które adoptowały mnie wirtualnie.Tylko szkoda,ze nie mogą mnie do siebie zabrać.Same mają ''ogony''i ja to rozumiem.Dostaję od nich paczuszki z przysmakami i trochę weselej mi się wtedy robi. A teraz zobaczcie moje zdjęcia - zobaczcie jaki fajny psiak ze mnie i... szukajcie dla mnie domku. Bardzo Was o to proszę.
Hektorek"

Hektorek strasznie smutno wygląda za kratami kojca... Widać wtedy, że to już nie młodzieniaszek, że samotność schroniskowa daje mu się w kość

Jednak dla wszystkich wielbicieli (-lek

) naszego kudłaczka: fotki na dowód tego jaką metamorfozę Hektor przechodzi na spacerku, przy człowieku, no i na widok suni

Oto prezent od Świętego Mikołaja dla ciotek i wujków Hektorka

Aż mi się oczy spociły...patrzę podłoga z drewna, legowisko, znaczy domek

Ale potem patrzę na drugiego pieska , ja tam sobie nie wierzę ale patrzę drugi raz i mam nadzieję, że się nie pomyliła i na prawdę to widzę - taki DOM. Serce się raduje a łzy kapią ze wzruszenia. Powiedzcie mi tylko czy się nie mylę...

Czy ja dobrze rozumiem... Hektorek w dziale "wieluńskie psy"... czyżby...

Ja też niepewnie i niesmiało zapytam?

Anna

Cudownie, przyznam się szczerze i bezczelnie, że czekałam na coś takiego...serce mi podpowiadało, że z Wielunia tylko się zastanawiałam który biedak zostanie uszczęśliwiony. Radość mnie rozpiera, jakbym sama coś dostała

Anna = mam dokładnie to samo

Uśmiecham się jak głupia do monitora i patrze na ten jęzorek szczęśliwy i przejęty

Najpiękniejszy Mikołaj......

Mantis - jesteś wspaniała....

Wikunia ma swojego adoratora na stałe ,on ma swoja panienkę a ja...jeziorka w oczach.....

Świat wydaję się piękniejszym...jupi,jupi,jupi..............

Skoro już "rozszyfrowaliście" powyższą zagadkę logiczną

napiszę tylko - coby chleba Mantis nie odbierać

- nadal mam drgawki ze szczęścia

Ach...

MałGosiu - nie tylko ty,nie tylko.....
Katerinas już powiadomiona....troszkę ja przytkało...hihihi

Jeju....jaka jestem szczęśliwa( chyba z wygranej w lotka mniej bym się cieszyła)

Przepraszamy wszystkich za ten maleńkich żarcik ze zdjęciami bez komentarza, mea culpa

No, ale czyż te zdjęcia wymagają kometarza?

Ale gdyby, co małoprawdopodobne, ktoś Wikulca nie poznal, to ogłaszam wszem i wobec, że Hektor, dziś, stał się pełnoprawnym członkiem mojej rodziny

Szczególne, gorące, ogromne podziękowania dla wujka Misiowatego

Bo gdyby nie dobre serduszko naszego Misiowatego i cały dzień spędzony w trasie, by przywieźć Hektorka do domu, znacznie dłużej tkwiłby w schronisku.

Hektorek jest grzeczniutki, nie gania kotów, pozwala dzieciakom na głaski, juz mnie wyprowadza na spacerki

no i oczywiście ciągle gania za Wikulcem

a Czupur powarkuje i chowa po kątach smakołyki, zołza jedna

Ach, bym zapomniała, Hektorek mnie prosił, żeby podziękować kochanym cioteczkom, Szantince i Katerinas, które tak pieknie sie nim opiekowaly, podsyłały smakołyczki i ciepłe myśli, wtedy, kiedy bardzo tego potrzebował

Wybaczcie, na razie koniec relacji, Hektor znów chce mnie wyprowadzic na spacer

Gdybym nie była tak przywiązana do imienia Hektor to chyba by zostal Mikołajem

Najpiękniejszy Mikołaj na naszym Forum!Wogóle to pierwszy Mikołaj i od razu taki piękny!
Mantis,jestes wspaniała

.Tak sobie myślałam niedawno,kiedy odszedł kochany wielkolud,że pewnie będzie Ci brakowało w domu jeszcze jednego ogonka..I nie miałam wątpliwości,że będzie z Wielunia.Tylko tez się zastanawiałem który?Bo w końcu ciagle nowe przybywają,niestety..
Trzeba jednak przyznać,że Hektorek pasuje do Twojej rodzinki jakby była tam zawsze..A Wikulec wyraźnie się cieszy i duma go rozpiera..
Jaka jestem szczęśłiwa,że Hektorek będzie miał już tylko psi raj.

Czekał długo,ale było warto..
Jak to dobrze,że jakas "babcia z dziadkiem" wczesniej go nie wypatrzyli

Hektorku spisuj się dobrze!

Misiowaty:

Hektorku

Mantis

Jako dopuszczony do tajemnicy i uczestnik spisku, powiem tylko s-u-p-e-r

To wspaniale Hektorku, że znalazłeś domek, serca które Cię kochają, dłonie które miziają.....
Jesteś dzielny - nie może być przecież inaczej skoro nosisz imię Hektor

Jesteś grzeczniutki

Może w dniu Mikołajek, trochę przypadkiem (bo przypadku było wiele), trochę na wariackich papierach - udało się coś fajnego, co nie jest ulotne jak wiatr

Merdanko od Misiaka - kumpla i pobratymca z Wielunia, czocherka i chyba równolatka

Trzymaj się Ogonie i nie dawaj spokoju Mantis i Jej ferajnie

pozdrawiam - Misiowaty