Vita - prawdziwa księżniczka

też miałam takie skojarzenia odnoście tego pana jako lekarza, o jakich piszesz Edytko.

A najbardziej zaskoczył mnie zupełny brak więzi emocjonalnych pomiędzy panem a sunia... ZUPEŁNIE nic...
kiedy wzięliśmy ją na smycz, zeszliśmy na dół (z sąsiadką), potem krótki spacerek i do auta - suńka nawet się nie obejrzała... wskoczyła na siedzenie i gotowa do odjazdu z praktycznie OBCYMI sobie ludźmi...

to po prostu nam się w głowie nie mieściło...
Mama, kiedy zostawała z Vegasem na dłużej (przeważnie doba) zawsze nam mówiła, ze pies chodził osowiały, nie chciał jeść, spacerki też jakieś takie bez wyrazu...

fak, ze panna przez jeden dzień była smutnawa, ale później jakby zupełnie zapomniała, jakby nie miała żadnych więzi emocjonalnych ze swoim panem.

to naprawde było szokujące i niesamowite.

apla napisał:

...kiedy wzięliśmy ją na smycz, zeszliśmy na dół (z sąsiadką), potem krótki spacerek i do auta - suńka nawet się nie obejrzała... wskoczyła na siedzenie i gotowa do odjazdu z praktycznie OBCYMI sobie ludźmi...

Miałam to samo z Dianą

też nie mogłam pojąć jak to możliwe, że pies wręcz ochoczo z nami wsiadł do samochodu choć nas nie znał, a ok 2 tyg póxniej nie poznał swojego poprzedniego właściciela i odszedł od niego bez oglądania... co najmniej dziwne.

Dzisiaj była u nas moja Mama i stwierdziła, że jej ukochana "wnusia" nic innego nie robi, tylko się śmieje

na takie roześmiane pycho to aż przyjemnie patrzeć

Śliczności

To nie wiesz,że księzniczka nadrabia uśmiechy za te wszystkie smutne lata spędzone u tego typa zwanego doktorem?
Takie uśmiechnięte pycho zawsze mnie rozczula..I oczywiście pozycja "kolami do góry"
Usmiechnięta Vita jest na tych zdjęciach podobna do Klary z Owczarka,nie uważasz?

Edyta napisał:

Był taki dzien kiedy bawił się z Bonką,miział ja,tulił,a potem po chwili zastanowienia,głaszcząc ja powiedział:wiesz gdybym kiedykolwiek znalazł się w takiej sytuacji,że byłbym zmuszony ja oddać,to wolałbym ja uspić..Przez moment wydało mi się to okrutne,ale potem zrozumiałam o co mu naprawdę chodzi...

Też tak kiedyś pomyślałam o apecie. Na szczęście nasze wspólne życie potoczyło się jednak inaczej i spędziliśmy razem jeszcze wiele lat.

Ech...ale cudo z tej Twojej dziewusi Apla, wiesz?

Na tej ostatniej focie przypomina mi moją i Blinka Dianeczkę...

Dobrze, że trafiła na Was na swojej drodze, naprawdę...

MałGośka napisał:

Dobrze, że trafiła na Was na swojej drodze, naprawdę...

Mylisz sie Malgosiu - to my mielismy szczescie, ze na Nia trafilismy

podbila nasze serca juz od pierwszego dnia

Vita jest szczęśliwa i bezpieczna, cała reszta nie ma już teraz żadnego znaczenia.
Zapomniałabym jest śliczna.

oj śliczna ta Wasza księżniczka, ale ... Vegas jest prześliczny i tak pięknie 'wybarwiony'

apla napisał:

Jedno jest negatywem drugiego!

Jak to mozliwe,że kiedyś Vitusia była taka smutna i nieszczęśliwa?

Przecież to chodząca radośc i usmiech.

Jakim trzeba było być człowiekiem,żeby taka pogodna sunia musiała być smutna?

Jak to dobrze,że ją macie..

My sami, patrząc na nią z perspektywy czasu zastanawiamy się, czy to prawda, że Vita była smutnym, leniwym pączusiem

Teraz to wulkan energii, w szaleństwach niemalze nie ustępuje Vegasowi

piekny uśmiech

piekny uśmiech

Leżę pod biurkiem i wstać nie mogę

Ależ złapane zdjęcie. chyba bym padła jakby nieznany pies tak się do mnie uśmiechnął