Kajtek - pies doskonały

Kajtek jest uroczym psim młodzieńcem, który od pierwszego marca br. jest u nas w domu tymczasowym.
Forumowicze znający naszą rodzinę wiedzą, że zaliczają się do niej trzy pieski - Czarutka, Perełka oraz Odi, a także jeden kot - Lelek.
Z przykrością zatem muszę przyznać, iż kolejny piesek na stałe nie jest dobrym pomysłem, zważając na to, iż pieski są nawzajem o siebie zazdrosne i nie bywają szczęśliwe, gdy pojawia się konkurencja do głaskania i przytulania ...
Piesek, którego nazwaliśmy Kajtkiem został porzucony w lutym br. przy cmentarzu na ul. Żwirowej w Gorzowie Wlkp.
Przebywał tam ok. trzech tygodni i w tym czasie był dokarmiany przez sprzedawców kwiatów i zniczy.
Postanowiliśmy wziąć go do domu na tymczas, aby jakiś ludzki stwór nie zrobił mu krzywdy i aby nie zdziczał.
Kajtek jest niedużym pieskiem z wyglądu przypominającym teriera.
Wiele osób spotkanych podczas spacerów określa go mianem "pieska myśliwskiego", być może z uwagi na m.in. kolor i rodzaj szorstkiej sierści, a także śliczne stópki i terierowate wąsiki.
Załączone fotografie nie oddają w pełni oryginalnej barwy jego brązowych włosów oraz całej krasy jego urody.
Oczywiście na wstępie Kajtek został odrobaczony, odpchełkowany i wykąpany.
Podczas pobytu u nas Kajtek dał się poznać, jako mądry, spokojny, zrównoważony i uroczy piesek.
Początkowo na spacerach wyraźnie bał się młodych mężczyzn.
Także pochylenie się nad nim i próba pogłaskania go w pierwszych tygodniach powodowały, że kulił się i przywierał ciałkiem do podłoża.
Widać było, że ludzka ręka krzywdziła pieska.
Z czasem jednak widząc, że z naszej strony nic mu nie grozi, wyzbył się złych skojarzeń i już od kilku tygodni bez obaw podstawia główkę do głaskania.
Na szczęście zło wyrządzone mu wcześniej przez człowieka zostało zapomniane i aktualnie Kajtek na powrót jest ufnym, radosnym i co najważniejsze - bardzo zrównoważonym i niebojaźliwym pieskiem.
Nie jest strachliwy i żadne bodźce - akustyczne, czy też wizualne nie robią na nim wrażenia.
Umie chodzić na smyczy i można z nim pójść w każde miejsce.
Doskonale czuje się podczas jazdy samochodem, ale świetnie też znosi podróż autobusem oraz tramwajem.
Dobrze czuje się zarówno w tłumie ludzi, jak i w towarzystwie innych psów. W stosunku do ludzi oraz do zwierząt, w tym kotów, nie wykazuje żadnych objawów agresji.
Jest bardzo towarzyski i skory do zabawy. Ma wesołe usposobienie.
Wspólnie z Odisiem i Perełką podczas słonecznej pogody całymi dniami urządzają gonitwy w ogrodzie.
Z kotem Lelkiem jest w komitywie.
Kajtuś jest bardzo posłuszny - na zawołanie przychodzi, a na spacerach i w ogrodzie nie wykazuje tendencji do ucieczek.
Bez obaw poddaje się zabiegom pielęgnacyjnym oraz higienicznym, np. wycieraniu łapek i brzuszka po powrocie do domu ze spaceru, czesaniu, czyszczeniu uszu.
Jest nauczony czystości - wszystkie swoje potrzeby załatwia na spacerkach, natomiast wypuszczony do ogrodu, jako jedyny znany nam pies, zostawia kupki w jednym zacisznym kąciku.
Zatem, jak widać z podanej przeze mnie charakterystyki, Kajtek jest psem idealnym.
Szukamy dla niego domu idealnego - z kochającymi ludźmi o dobrych sercach, niemałostkowej i szczerej natury.
Ludzi, dla których szczęście i radość w oczach psa są więcej warte niż różnorakie dobra materialne.
Ludzi, którzy nigdy nie zawiodą i będą psią opoką na dobre i na złe chwile, na dostatnie i na biedniejsze czasy, na zdrowie i młodość, lecz i na chorobę oraz starość, na wszystko to co ze sobą życie może przynieść.
Wierzę głęboko, że właśnie tacy ludzie gdzieś żyją i bezwarunkowo pokochają doskonałego psa - Kajtka.
Dlatego proszę wszystkich, którzy zapoznali się z historią Kajtka o pomoc w znalezieniu tych kochanych ludzi, gotowych przyjąć Kajtka na zawsze do swojego domu.

Zdjęcia - jak już wspomniałam, nie oddają prawdziwej urody pieska, a dodatkowo jeszcze był on zaniepokojony czynnościami związanymi z przygotowywaniem kąpieli.
Pierwsze dwa zdjęcia są wykonane w łazience tuż przed kąpielą.

Kolejne dwa już po kąpieli

Po osuszeniu Kajtuś w psim pokoju gościnnym na kanapie

Kolejne fotografie wykonane zostały po kilku tygodniach pobytu Kajtka u nas.

Wszelkie informacje w sprawie Kajtka proszę kierować na priv

Taki już widać Aniu Twój z Januszem los, że psy idealne macie jedynie na tymczasie

Jeśli chcesz, to mogę przekleić to co napisałaś na dogomanię, z linkiem tutaj, a ewentualnych zainteresowanych kierować bezpośrednio do Ciebie. Bo prawda jest taka, że psy udomowione - jak Kajtek właśnie - mają większe szanse na dom niż te schroniskowe, gdzie praktycznie wszystko jest niewiedzą: i zdrowie i zachowania i reakcje...

To jak - zakładać?

Jakasz to slicznota!
Jak ja zaluje, ze czlowiek nie ma jakiejs takiej magicznej wlasciwosci, zeby przygarnosc wszystkie biedaki swiata!

Nasze domowe, wieluńskiego pochodzenia - Dzik

i Półdzik

, mimo trudnych charakterów są bardzo przez nas kochane, a przy tym niesłychanie mądre i mające wiele różnych zalet, natury wprawdzie nieuniwersalnej, jednakże miłych naszym sercom

MałGosiu, nie śmiem obarczać Cię dodatkowym zajęciem i prosić o przeklejanie opisu Kajtka na dogo, gdyż masz aż nadto pracy przy wieluńskich schroniskowych ogonkach

AnJa napisał:

MałGosiu, nie śmiem obarczać Cię dodatkowym zajęciem i prosić o przeklejanie opisu Kajtka na dogo, gdyż masz aż nadto pracy przy wieluńskich schroniskowych ogonkach

Nie znalazłam w powyższej wypowiedzi żadnego "nie"

więc to efekt: [link widoczny dla zalogowanych]

MałGosiu, dziękuję Ci serdecznie za zaprezentowanie Kajtusia na dogomanii

Czy Kajtek jest psem idealnym - trudno mi orzec i pewnie nie będę miała okazji się o tym przekonać (żałuję, żałuję...). Natomiast nie ulega dla mnie kwestii, że Twoje opisy psów, AnJu, są bezwzględnie opisami idealnymi - wyczerpujące, rzeczowe, fachowe

A ten zwrot, że zdjęcia nie oddają w pełni urody pieska

Jakbym czytała opisy na allegro

ale tak jest jnk

wielkrotnie jak znajomi widzieli mojego Czopera na internecie a w życiu- wszyscy mówili, że jest dużo piękniejszy, a zdjecia nie oddały jego uroku. Tak samo jest z moimi psiakami- w życiu są jeszcze cudowniejsze

Jnk, proszę, uwierz mi na słowo, iż zwrot o pięknym wyglądzie Kajtka, którego nie jest w stanie odzwierciedlić fotografia, nie jest w żadnym razie zwrotem handlowym

Maja, dziękuję za poparcie mojej teorii

Kajtek przechodzi obecnie rekonwalescencję po operacji przepukliny pępkowej.
Operację miał drugiego maja, a w ostatnią niedzielę Janusz osobiście zdejmował mu szwy.
Wszystko pięknie się zagoiło i Kajtuś ogólnie ma się świetnie.
Trzeba również przyznać, iż nad podziw cierpliwie znosił chodzenie w kołnierzu.
Kołnierz wzbudzał jedynie lekki popłoch wśród pozostałej trójki, można powiedzieć, że kołnierz służył mu do torowania drogi.
Kupiłam mu też fartuszek, który miał zakładany na noc, bo się niestety nie wysypiał, a ja razem z nim, gdyż na czas po operacji zamieszkałam razem z Kajtkiem w psim pokoju gościnnym.
Od kilku nocy Kajtek już śpi sam, ale nie protestuje.
Fartuszek wypiorę, dołączę kołnierz i ewentualnie te długie rękawice do łokcia, jeśli w końcu je sprowadzili i wyślę całość do Wielunia.
Niestety aktualnie są nie do dostania te zielone, z mocnego materiału fartuszki, a szkoda, bo one, w warunkach schroniskowych mają najdłuższy termin ważności.
O tym, że Kajtek ma przepuklinę pępkową wielkości czereśni dowiedzieliśmy się oczywiście już przy kąpieli Kajtka, czyli jeszcze w marcu.
Niestety, stan naszych finansów nie pozwolił na natychmiastowe wykonanie operacji.
Dopiero w kwietniu udało się wygospodarować stosowną kwotę i wówczas ustaliliśmy termin na długi weekend majowy, aby można było go po zabiegu obserwować.
Oczywiście byliśmy w marcu z Kajtkiem w lecznicy, lekarz go obejrzał i orzekł, iż z operacją można poczekać.
Być może także ta przepuklina przyczyniła się do porzucenia go.
Jeśli faktycznie by tak było, to nie ma tego złego..., bo Kajtek - sądząc po jego zachowaniu, nie był dobrze traktowany przez poprzedniego opiekuna.
W przyszłym tygodniu zamierzam wznowić poszukiwania domu dla Kajtka.

Trzeba było się odezwać w sprawie dziury finansowej. Coś by się wymyśliło

Kajtuś dzięki jednej z dogomaniaczek, która zobaczyła w nim miniaturkę swojego pupila, dorobił się ogłoszenia na allegro [link widoczny dla zalogowanych] oraz alegratce
[link widoczny dla zalogowanych]
Mam nadzieję, że to pomoże...

Jnk, dziękuję, kochana jesteś

, ale na razie mimo chwilowych debetów oraz różnorakich pożyczek i kredytów udaje mi się zachować płynność finansową - odpukać.

Justyna - dziękuję

AnJa napisał:

Justyna - dziękuję

Ależ to żadna moja zasługa, ja tylko przekazałam dobre wiadomości

AnJa wejdź koniecznie na stronkę Kajtka na dogo [link widoczny dla zalogowanych] dziewczyna która wystawiła go na allegro pisze, że ktoś się z nią kontaktował w sprawie adopcji

. Może coś z tego wyjdzie...