Kiara - słodziak w typie mini ON-ka :)

KIARA

Przesympatyczna i tak słodka, że chciałoby się ją tylko tulić

A i ona nie ma nic przeciwko temu

Zamknięta w kojcu - przykleja się do drzwi i wypatruje chętnych do pogłaskania dłoni... Jest strasznie spragniona ludzkiej obecności

Kiarusia to młodziutka sunia, ma ok. roku - a już porzucona i niekochana... Mieszka w naszym schronisku od początku kwietnia. Na szczęście jednak nie traci wiary w ludzką miłość. Jest ufna - i w stosunku do ludzi i innych psiaków. A jej cudne oczka, piękna mordka i wygląd mini ON-ka zachwyca każdego

Spójrzcie na jej łapki - wyglądają jakby dziewusia wskoczyła w kałużę białej farby

Od czasu mego ostatniego wpisu Kiara stawała się dziewuszką coraz szczęśliwszą - zaczęła biegać swobodnie, gdy okazało się, że jest zupełnie nikonfliktową i niekłopotliwą sunią - nie była już zamykana w kojcu. Wszędzie było jej pełno! Naprawdę wszędzie

W ciągłym ruchu, przebierała tymi swoimi króciutkimi łapkami, szalała w zabawach z innymi wieluńskimi ogonami, tuliła się do ludzi - jednym słowem widać było, że odżywa i jest radosna

Popatrzcie zresztą sami na to nasze cudo...

Wydawało się, że los Kiarusi sprzyja na każdym kroku - radosne, pełne zabaw dni, najedzony brzuszek, ciągłe ludzkie zainteresowanie i głaskanie...
Do tego 11-go maja pojawiła się w jej życiu, jak spełnienie marzeń, Karolina... Wypatrzyła naszą panienkę na allegro i... zakochała się

Nic dziwnego prawda?
Byłyśmy z Karolinką w ciągłym kontakcie, Kirusia miała już po prostu SWÓJ dom, swoich wspaniałych ludzi. Czekała tylko na zabieg sterylizacji, która miała odbyć się przedwczoraj. Rano tego dnia.... nasz pracownik znalazł Kiarę nieprzytomną

Zjadła jakąś trutkę - może ktoś coś podrzucił, może w jakiś sposób dostała się do trutki na szczury (ale przecież zabezpieczonej przed psimi pyskami). Cały dzień nasza wetka próbowała malutką odtruwać...
Byłam przekonana, że Kiara ma silny organizm, że musi się jej udać!

Niestety. Zmarła wczoraj, w ludzkich objęciach

To miało się tak dobrze zakończyć, Kiara miała jutro poznać Karolinę, swój dom...

Kiarusiu.... to napisała dla Ciebie Twoja pańcia, na zawsze pozostaniesz w jej sercu...

Karolina napisał:

Do Kiary,

Gdy tylko Cię zobaczyłam urzekły mnie Twoje wesołe oczy i ufnie ułożone uszy. Na każdym zdjęciu zamiast ogonem wymachiwałaś językiem

Pokochałam Cię od pierwszej minuty.
Za parę dni miałam Cię przytulić. Czekała na ciebie czerwona obróżka, miękki kocyk w kratkę, własny kąt obok biurka. Wychodziłabym z Tobą na spacery, pokazałabym Ci łąki nad Wartą, poznała z Miśkiem moich rodziców. Już zaczęłam się zachowywać, jakbyś ze mną była, nawet do Ciebie mówiłam

Jednak nie dane mi było poczuć miękkości Twojego futra, a Tobie mojego zapachu.
Kiaruniu, tak bardzo chciałam stworzyć Ci dom, w zamian oczekując tylko ze wniesiesz w moje życie radość i energie; dasz mi "życiowego kopa" w moim depresyjnym istnieniu.
I nie zdajesz sobie nawet sprawy, jak bardzo zmieniłaś moje życie przez te kilka dni oczekiwania na Ciebie. Dzięki Tobie wiem już, że mam więcej siły niż przypuszczałam.
Dziękuję Ci za to.
Przedwczoraj powędrowałaś za Tęczowy Most. Malutka, niech od tej pory śnią Ci się już tylko tęczowe sny.

['][']['] Kochanie Ty moje śliczne... a miało być tak pięknie...

Hej tam na górze... To nie w porządku...

[']['][']

Hejka,
Tu niedoszla pani Kiary

Poplakalam sie czytajac to wszystko...

To niesamite jak wiele emocji wzbudza taki maly piesek, bedacy tak daleko. Była wyjatkowa. Ciagle mysle, ze jej smierc nie byla bezcelowa. Moze gdzies tam czeka na mnie piesek, ktory jeszcze bardziej mnie potrzebuje. Zobaczymy...

;(;(;( przecież miała przed sobą tyle lat życia... świat nie jest sprawiedliwy ;( [*]

śpi dobrze myszko

Kiarka (') (') (')

Karolino, okrutny los nie pozwolił Wam się poznać, nie dał Kiarce szansy na odwzajemnie Twoich uczuć, trudno się z tym pogodzić

Wiem, że Kiarka już na zawsze zostanie w Twoim serduszku, ale mam nadzieję, że znajdzie się tam miejsce dla innego psiego nieszczęścia.
Smutne są okoliczności Twojego dołączenia do wieluńskiej rodzinki, ale bardzo proszę, zostań z nami.

Mantis napisał:

Kiarka (') (') (')
Smutne są okoliczności Twojego dołączenia do wieluńskiej rodzinki, ale bardzo proszę, zostań z nami.

Napewno zostane. Juz napisałam o moich przemysleniach poschroniskowych w dziale "psie pogadanki" czy jakos tak

Cholerny świat!

[*]