Pudi - wieluński CTR odzyskał swoją dumę.

Amonicca - to pytanie raczej do autora zdjęć

ale skoro go wśród nas nie ma, sądzę, że przy dodatkowym linku do tego topiku nie ma przeciwwskazań, by te cudne zdjęcia znalazły się też na forum czernyszków

Wspaniałe zdjęcia. Pudi miał niezwyłe szczęście. O takim domu marzy wiele zwierzaków i jak sądzę nie tylko. Cicho, spokojnie, wśród kochających ludzi, zwierząt i zieleni.... Raj na ziemi.

jasne:-) pozdrawiamy

Anno, dziękuję za zmianę tytułu, pięknie to ujęłaś

Pudi vel Klif rzeczywiście odzyskał swoją dumę, nawet rzec by można, iż cokolwiek zanadto

Właśnie Janusz zatelefonował do Pana Roberta przekazując podziękowania od MałGośki - tu odwrotnie przekazuję MałGośce ukłony od Pana Roberta

oraz pytając o samopoczucie Klifa.
Klif ma się świetnie i na brak zajęć nie narzeka. Pilnowanie całej posiadłości zległo na jego barki - Samba stwierdziła, że dama w jej wieku nie będzie rywalizować z nieopierzonym młokosem i dystyngowanie usunęła się w cień.
Klif zarządza zatem posiadłością i dyryguje ruchem przemieszczających się po niej ludzi wg swoich zasad. Osobliwie zwraca baczną uwagę na męskich przedstawicieli ludzkiego gatunku i nie toleruje naruszania terytorium oraz miru domowego. Osobników niesfornych przywołuje do porządku stosownym chwytem w centralną okolicę pomiędzy pachwinami. Biada temu, kto ma słaby refleks i nie zdąży zrobić uniku. Doszło nawet do przelewu krwi, szczęściem z pominięciem już wcześniej wzmiankowanej okolicy centralnej

Pora rozwiać nurtujące MałGosię wątpliwości - czy naprawdę nie ma z Klifem żadnych kłopotów?
Otóż odpowiadam w imieniu Pana Roberta, iż żadnych kłopotów z Klifem nie ma.
Klif zachowuje się bez zarzutu, choć poszerzanie repertuaru w tym przypadku jest już zupełnie zbędne.