Nelson - piękny collie stał się na powrót Rokim :)

NELSON

Ok. 6-letni psiak w typie owczarka collie.
Został najprawdopodobniej porzucony

Błąkał się jakiś czas samotnie, szukając swojego człowieka - poprzedniego czy nowego, na poprawę humoru do gry w piłkę wciągały go miejscowe dzieciaki

Ktoś w końcu zlitował się nad psiskiem i poinformował nas o jego istnieniu - w ten sposób, pod koniec października, Nelsonek zamieszkał pod schroniskowym dachem.

Zabiedzony, z włosem zniszczonym - potrafię jednak wyobrazić sobie jak przeistacza się w pięknego psiego pana - wykąpany, wyczesany i z błyskiem w oku, jaki pojawia się tylko u psa szczęśliwego, posiadającego swojego własnego opiekuna...

Do zdjęć pozował jak profesjonalny model, ciągle wyprężony

Ekscytowało go podczas sesji otoczenie, z uniesioną głową wwąchiwał się w zapachy świata. Nelsonowy ogon właściwie nie zamierał, zresztą całe psie ciałko było w ciągłym ruchu

Nelson po prostu... tańczył

Czasami psie historie miewają zaskakujące zakończenia

Parę dni temu przyszli do nas młodzi ludzie w poszukiwaniu szczeniaka - ich psisko zaginęło im już prawie dwa miesiące temu i mimo poszukiwań nie trafili na jego ślad... Gdy już psiaczka wybrali - przeszli jeszcze wzdłuż kojców poznać naszych pozostałych podopiecznych. Jakież było ich zdziwienie gdy w Nelsonku rozpoznali swojego Rokiego

Ponieważ nie mieli jak tak sporego psiaka zabrać ze sobą - uzgodniliśmy, że następnego dnia przyjedzie po zgubę pan domu, co też uczynił

Dziś zadzwoniłam do pana Krzysztofa by dokładnie poznać nelsonkowe losy, a i obsztorcować całą rodzinkę za to, że po zaginięciu psa pierwszych kroków nie skierowali do schroniska

A życie naszego pięknego collaczka nie było usłane różami... Jego pierwsza pani miała pod swoją opieką poza Rokim jeszcze jednego dużego psiaka. Niestety życie stawało sie coraz trudniejsze i doszło do tego, że nie miała już czym swoich podopiecznych nakarmić... Z żoną pana Krzysztofa znały się dość dobrze, nasz Nelsonek swoją obecną pańcię widywał od lat. Ponieważ sytuacja stała się naprawdę niewesoła - pierwsza pani zdecydowała się psisko oddać do schroniska... Gdy tą myślą podzieliła się z żoną pana Krzysztofa, ta momentalnie podjęła decyzję o przygarnięciu kudłacza do siebie.

Rokiś mieszkał w nowym domku niepełne dwa tygodnie i troszkę za starym życiem tęsknił. Któregoś wieczoru ktoś nie domknął bramy - i psisko najprawdopodobniej postanowiło wrócić na stare śmieci

, znaleziony został gdzieś w połowie dość dalekiej drogi.
Zanim trafił do schroniska błąkał się trochę - stąd jego fatalny wygląd i wychudzenie.

Gdy został rozpoznany przez dzieci pana Krzysztofa - radości nie było końca

Podobnie następnego dnia - gdy sam pan Krzysztof po chłopaka przyjechał - nikt by nie pomyślał, że psisko miało kiedykolwiek innego właściciela

W tej chwili Roki biega po swoim podwóreczku, wyczesany i wytulony

a "dzięki" jego eskapadzie dom znalazł dodatkowo inny psiak - ów wybrany na rokisiowe miejsce szczeniaczek

Do tego okazuje się, że oceniony przeze mnie na ok. 6 lat Nelsonek ma latek aż 8.
Wygląda na to, że ma wreszcie szanse na szczęśliwe życie. I chyba nie ma już ochoty na wędrówki za przeszością

Uffffffffffffff

a swoją drogą właściciele powinni dostać naprawdę solidny opeer

Mam nadzieję, MałGosiu że jak zwykle spisałaś się na medal i Nelsonowo-Rokowi właściciele przenigdy nie dopuszczą do podobnej sytuacji
merdanko - Misiek
pozdrawiam - Misiowaty

Wow. no po prostu super!! Jednocześnie patrzę jak łatwo stracić psa...

A to ci dopiero niesamowita historia!

Naprawdę zadziwiające jak przypadek czasem potrafi pokierować losami.Przecież Nelsonowe ludziki mogły zgarnac szczeniaka pod pachę i pojechac do domu.bez oglądania reszty towarzystwa.Widać cos im podpowiadało,ze trzeba jeszcze zrobić mała rundkę po schronisku.
Najpiekniejsze jednak jest to,ze mimo odnalezienia swojego psiaka,zdecydowali się zabrac równiez szczeniola.Oby więcej takich ludzi chodziło po swiecie.A przynajmniej w okolicach Wielunia.