Józia vel Mika - największy szczekacz wieluński ;)

JÓZIA

Mała Józia wygląda jak mniejsza "wersja" owczarka belgijskiego malinois.
Ma ok. pół roku, może troszkę więcej. Trafiła do nas na początku listopada...

Bardzo szybko zaaklimatyzowała się w schroniskowych warunkach - jest pierwszym szczekaczem przy bramie, każdego musi przywitać, powąchać, wsadzić ruchliwy nosek w ubranie w poszukiwaniu niespodzianek

Pogodna, głośna łobuziara

Jednak wystarczy psinkę przypiąć do smyczy by straciła calutki animusz :/ Uszka przyciśnięte do główki, nierozumiejące nowej sytuacji oczka, nieśmiało merdający ogonek...

Potrzeba jej pilnie dobrego domku, póki jeszcze łatwo się uczy - musi poznać świat, różnego rodzaju bodźce, nauczyć się normalnego życia... W schronisku robiąc co chce wyrośnie na wesołą wprawdzie, ale jednak niegrzeczną pannicę...

Nowy Rok nasza urocza łobuziara powitała pod nowym dachem, z nowymi ludźmi, psią kumpelą i... nowym imieniem

Mika wraz z nowym życiem otrzymała pierwszą w życiu funkcję "głównego szczekacza domowego"

Jej rodzina przez ostatnie dni grudnia stała się codziennym zjawiskiem w naszym schronisku

- po stracie poprzedniego psiego towarzysza szukali suni, która będzie u nich szczęśliwa, ale też sprosta szczekającemu zadaniu. No - co jak co - ale nasza Józefina praktycznie nie milkła. Jednak rodzina zapoznała się z naszymi wszystkimi podopiecznymi zanim podjęli decyzję. A decyzja okazała się jednak dość prosta - bo to właśnie józine rude ciałko stale przyciągało ich spojrzenia

W nowym domku okazało się jednak, że suńka szczekała, bo czuła się u nas pewnie, nowe życie troszkę ją przerażało. Gdy zadzwoniłam po kilku dniach do p. Małgorzaty - ta smutno opowiadała o apatyczności swojej Mikuni, nie wspominając nawet o totalnym psim milczeniu. Sypnęłam więc garścią porad różnorakich

pocieszając jednocześnie, że to zupełnie normalne, że pierwsze dni są dla psiaka trudne, zwłaszcza gdy u nas czuł się jak w domu, biegał i szalał całymi dniami.

Po kolejnych paru dniach schronisko odwiedził nestor rodziny i radośnie oświadczył iż... Mikunia szczeka

a rady podziałały

To co - komu radę, koooomu?

MałGośka napisał:

To co - komu radę, koooomu?

Uważaj MałGośka, uważaj

się nie opędzisz

Pierwszam w kolejce

Józiu/Miko, najważniejsza funkcja... kochać i być kochaną

Tak bardzo się ciesze, że Józia znalazła domek!

Kiedy ostatni raz byłam w schronisku, suńka prawie cały czas szczekała ...

Dobrze, że znalazł się taki człowiek, który pokochał tą piękną dziewusie

Trzymam za nią kciuki!

Ach... widzę, ze moja ulubienica staje się nareszcie szczęśliwym psiakiem

Jesteś przeudna, Ziuta

Powodzenia

takie szczekacze są najfajniejsze!

szkoda, że mój morus szczekaczem permamentnym nie został. choć takim się objawił przy pierwszej adopcji.
a józia/mikunia przecudna! pyszczek prawdziwej księżniczki!

Może wiadomo co słychać u Miki? Taka fajna z niej jest dziewusia... że aż chce się wiedzieć jak się ma w nowym domku...