Wystraszony Arguś jako Zeus odzyskuje radość życia :)

ARGO

Justyna napisał:

To młody psiak, spokojny. Nie miał swojego domku i ktoś umieścił go na swojej działce po czym powiadomił schronisko, że psisko nie ma domu. Siedzi teraz smutny w kojcu. Nawet wołany tylko zerka w góre, ale nie chce podejść by dotknąć ręki.

Dokładnie - Argo ma może 2 latka. Zamieszkał u nas pod koniec czerwca.
Bardzo lękliwy, z każdej strony i od każdego spodziewa się tylko złych rzeczy... Wydaje mi się jednak, że to jednak kwestia czasu i odzyskania poczucia bezpieczeństwa, by Arguś zaczął odważniej okazywać swoje emocje. Po poniższej sesji foto, na której w widoczny sposób starał się stać niewidzialnym, wolontariuszka odprowadziła o do kojca - a tam psisko już odetchnęło i nawet wyglądało na zadowolone.
Widać też jak bardzo psiak lgnął do Klaudii, która była dla niego już znaną osobą, więc ufał jej i przytulał się z chęcią.

Gdy p. Henio rozpoczął pracę w naszym schronisku od pierwszych chwil starał się wykonując codzienne zadania zadbać o swych podopiecznych. Skoro nie ma czasu wychodzić z psami na spacery, a wolontariuszy jest jak na lekarstwo, wykorzystywał chwile podczas sprzątania kojców na spokojne, choć ograniczone brakiem miejsca, wybieganie się kolejnych psiaków. Z dnia na dzień poznawał coraz lepiej zwierzaki, coraz bardziej się z nimi zżywał. Zwłaszcza Argo, wylękniony i schowany w kąt kojca znalazł miejsce w jego sercu...

Nieco ponad tydzień temu mój Blink spotkał p. Henia. Z przepięknym psem u boku. Na imię miał Zeus

Minął niepełny miesiąc odkąd psisko nie mieszka w schroniskowym kojcu, odkąd stał się domowym pupilem całej rodziny.
P. Henio stał się dla Zeusa centrum świata - choć jest już dużo pewniejszy siebie, wciąż lęka się pewnych sytuacji i osób, ale teraz ma już swojego własnego człowieka, za którym zawsze może się schronić...

Blink mówi, że widać bardzo jak Zeus jest wpatrzony w swego Pana

niech się zapatrzy w Pańcia

będziemy czekać na kolejne wieści
merdanko - Misiek
pozdrawiam - Misiowaty

Zdjęcia powalają.. i takie są.. bliskie..

jakbym mojego Rudzielca widziała..

Fakt, większy trochę.. i słabo rudy ale te ślepia i poza.. dokładnie taka sama.. Baaaaardzo się cieszę, że psisko Człowieka swego już ma

Trzymam kciuki

Prosta a jednak bardzo wzruszająca historia.
Moje serce domaga się zdjęć Zeusa. Panie Heniu, zapraszamy.

W piatek miałam okazję spotkać p. Henia z Zeusem i się w Zeusku zakochałam

Jest nieamowicie łagodnym psiakiem, nieufnym-fakt, ale zachęcony powolutku podejdzie i pozwoli się wymiziać. Chyba 20 minut kucałam przy nim i tarmosiłam, a Finka obskakiwała chłopaka z każdej strony. Przy okazji ucięłam sobie pogawędkę z p. Heniem, wypytałam o psisko, jego zachowanie i w ogóle.

Finka Zeusa nieco przerażała, bo namolna dziewucha była, chciała się bawić i brykać, a on spokojnie chciał postac i oddać się pieszczotkom.

Ładnie bez smyczy chodzi przy nodze swojego pana. Widać jego przywiązanie do p. Henia, a i p. Henio oddany jest Zeuskowi. Psisko słucha i kiedy się oddala, a właściciel zawoła, szybciorkiem przybiega i ładnie przy nodze pana czeka.

Oj cudne stworzenie z tego Zeuska

Maju dziękuję Ci za wspaniałe wieści. To cudownie, że Zeusek ma tak dobrego człowieka u swojego, pięknego, psiego boku

. Gdybyś jeszcze kiedyś... to pisz koniecznie.

Kochany strachulec

chyba mi kogos przypomina...

Zeusku

ciesz się nowym życiem.