Szarik vel Borys - opiekun całego zwierzyńca ;)

MałGośka; 18 Cze 2006 napisał:

SZARIK

Został właśnie do nas oddany - pani mu się poważnie pochorowała i rodzina ze strachu o jej zdrowie podjęła taką właśnie decyzję...

Psiak mieszkał w kojcu i gdy pani przynosiła mu jedzenie z całej siły skakał radośnie na nią, inaczej nie potrafił okazać swej miłości i zadowolenia z kontaktu z człowiekiem...
Jest bardzo zadbany, ma piękną długą sierść, niestety widać, że nie miał za dużo ruchu - łatwiej go "przeskoczyć niż obejść"

Obtarł sobie u nas nosek - żałośnie wpycha go między kraty w drzwiach próbując dopatrzeć się czy ktoś do niego nie idzie :|

Już ok. miesiąc Szarik pracuje nad odzyskaniem formy i... linii

Zaczął od rozkochania w sobie pana Adama. Jego żona myślała raczej o adopcji szczeniaka, Szarik wydawała jej się z lekka porażający - taaaki duży i silny. Ale mąż się uparł, więc poddała się

I szybko zmieniła zdanie o tym "strasznym" psie - a straszny pies zmienił imię

Teraz Borys jest domowym przytulakiem, chadza ze swym panem na długie spacery do pobliskiego lasu, a z panią... do kuchni

Właściwie nie odstępuje na krok swych ludzi, ale też grzecznie znosi chwile ich nieobecności. Wtedy przyjmuje rolę obrońcy całego dobytku. A dobytek niemały...
Hmm... jakby Wam to powiedzieć - Borysek musi pilnować nie tylko "majątku trwałego"

ale też tego nieco bardziej ruchomego. Na przykład takich pawi. Wiadomo na jaki pomysł może taki duży ptak o małym rozumku wpaść? Nie wiadomo. A malutkie kurki ozdobne z wielkimi czubami? Te to nawet wzroku zbyt dobrego nie mają - i gdy pakują się psu do miski - co taki pies ma zrobić? Kładzie się zrezygnowany obok i czeka aż te... te... pierzaste maluchy skończą i sobie pójdą

Na szczęście ma też psie towarzystwo - jedna sunia to już staruszka, nie schodzi z kanapy, za to druga - wspaniały kumpel do psich zabaw

Wszystko to na głowie biednego Boryska - ale wiadomo przecież: pies zniesie wszystko jeśli tylko wie, że za chwilę znów pójdzie na długi spacer z WŁASNYM człowiekiem.
Noga w.... łapę.

super
a swoją drogą to co ci ludzie sobie myślą? Gdyby tak do powiedzmy Pana Kazimierza przyszedł ktoś i nagle zaczął się do niego zwracać per Borys, powiedzmy.
merdanko od Misia i powodzenia u nowych ludków
pozdrawiam - Misiowaty

Aż się obudziłam z wrażenia

Super!

!

Jakoś mniejszą niepewnością napawają mnie adopcje do domów, gdzie już są jakieś psy, w tym starsze wiekiem. Bo skoro taki emeryt-rencista dożył w owym domu późnej starości, to i ten nowo adoptowany też ma szansę na dożywocie.

I znowu popieram Jnk.Jakoś staję się malo oryginalna w swoich wypowiedziach,ale skoro Joasia tak dobrze to ujmuje,to po co mam wysilać resztki komórek mózgowych.Mogą się jeszcze przydać.
Do imienia Borys mam specjalny sentyment(ciekawe dlaczego!

)Wprawdzie gabaryty tego Borysa znacznie odbiegają od mojego kurdupla,ale gdyby doszło do konfrontacji,to nie wiem,czy nasz futrzasty wielkolud nie uciekałby gdzie pieprz rośnie...

Borys,trzymaj sie,bądź czujny i nigdy nie ufaj psim kurduplom-imiennikom